SHALU shalu

தங்களுடைய வீட்டிற்கு வந்ததும், தான் பயிற்சி அளிக்கும் பெண்கள், தனது நிச்சயத்திற்கு வரப் போகிறார்கள் என்பதால், அவர்களுக்குப் பரிசுப் பொருளாகத் தருவதற்கான மெழுகுவர்த்திகளை அப்போதிருந்தே செய்யத் தொடங்கி விட்டாள் ருத்ராக்ஷி. ஒரே மாதிரியான வடிவமைப்புகளைக் கொண்டிராமல், வெவ்வேறு விதமான வடிவமைப்புகள்...

ருத்ராக்ஷியும், அவளது குடும்பத்தாரும் அந்த ஊரை விட்டுச் செல்லும் நேரம் வந்து விடவே, அனைத்துப் பொருட்களையும் பையினுள் புகுத்தி வைத்து விட்டு, அங்கேயிருக்கும் அனைவரிடமும் விடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தனர். வழக்கமானத் தனது ஏக்கப் பெருமூச்சு மற்றும் பார்வையால் அவளைத் தொடர்ந்து கொண்டே இருந்தான் ஸ்வரூபன்...

அவர்கள் அனைவருடைய பதிலிற்காக காத்திருந்த தன்னைப் புன்னகையுடன் ஏறிட்டதைக் கண்டு குழம்பிப் போனார் கனகரூபிணி. ஏனென்றால், தனது கேள்வி அவர்களுக்கு முகச் சுருக்கத்தை அளித்திருக்கும் என்று தான் தயங்கிக் கொண்டே அவர்களைப் பார்த்தார். ஆனால், அவரது இந்த தயக்கம் எல்லாம் தேவையற்றது என்பதை அவருக்குப் புரிய...

அவர்களது பேச்சுக்கள் தொடர்ந்து கொண்டே இருந்தது. இன்னொரு புறம் அந்தக் கடையில் இருந்த அனைத்து புதுவித டிசைன்கள் கொண்ட சேலைகளை ஆர்வமாகப் பார்வையிட்டுக் கொண்டும், அளவளாவிக் கொண்டும் இருந்தார்கள் கனகரூபிணி, மஹாபத்ரா, ருத்ராக்ஷி மற்றும் கவிபாரதி. இதில், ஸ்வரூபனின் அன்னைக்கு ஈடுபாடு இருந்தாலும் தனக்கு...

மறுநாள் எப்போதும் போல, அனைவரும் கிளம்பித் தாங்கள் வாக்குக் கொடுத்ததைப் போலவே, அவ்வூரில் இருந்து ருத்ராக்ஷியின் திருமணத்திற்கு வரப் போகும் ஒரு சிலருக்குத் துணிமணிகள் எடுத்துத் தருவதற்காக கிளம்பிக் கொண்டிருந்தனர். அப்போது,”சம்பந்தியம்மா, நீங்களும், சம்பந்தியும் வேணும்னா இங்கேயே இருங்களேன்...

அவர்களது பார்வையில் பிரம்மிப்பு இல்லையென்றால் தான் ஆச்சரியம். ஏனென்றால், தனது மனநிம்மதிக்காக வேண்டி இந்த ஊருக்கு வந்து தங்கிக் கொண்டு இருந்தவளோ, இப்போது இந்த ஊரில் வாழும் அதுவும் விவசாயக் குடும்பத்தில், சொத்துப், பத்து அதிகம் இல்லாமல் பிறந்தவனைத் திருமணம் செய்து கொள்ளப் போகிறாள் என்பதை எண்ணி...

காலையில் கண் விழித்த மஹாபத்ராவோ, தனது கணவனின் நெஞ்சில் தஞ்சம் அடைந்து கொள்ள,”இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தூங்கலாமா மஹா?” என்று தன்னுடைய விழிகளைத் திறவாமலேயே அவளிடம் கேட்டான் காஷ்மீரன். அதைக் கேட்டதும், அவளது முகத்தில் புன்சிரிப்பு தோன்றியது. “எனக்கும் அதே தான் தோனுச்சு ங்க” என்றவாறே அவனுடன் இன்னும்...

“மிருதுளா ம்மா! அவங்க வந்துட்டு இருக்காங்களாம்’ என்று அவரிடம் கூறினார் கவிபாரதி. “சரிங்க ம்மா. அவங்களுக்காக எல்லாமே தயார் பண்ணி வச்சாச்சு. நீங்கப் பதறாம இருங்க” எனவும், அதைக் கேட்ட வரும், அதன்படியே நடந்து கொள்ளத் தொடங்கினார். ருத்ராக்ஷி மற்றும் அவளது குடும்பம் முழுவதும் அந்த ஊருக்கு வரப்...

ருத்ராக்ஷிக்குத் திருமணம் நிகழப் போவதையும், அவளதனை மணக்கப் போகும் மாப்பிள்ளையையும் பார்க்க வேண்டுமென்று மிகுந்த ஆவல் கொண்டிருந்தனர் அவளிடம் பயிற்சி பெறும் பெண்களும், அவ்வூர் மக்களும். “அப்படி எந்தச் சீமையில் இருந்து மாப்பிள்ளைப் பையனப் பார்த்திருப்பாங்க?” என்றும், “நிறைய படிச்சவனாகத் தான்...

ருத்ராக்ஷியின் குறுந்தகவல் தனக்குக் காணக் கிடைத்ததும், உடனே அவளுக்குக் கால் செய்தான் ஸ்வரூபன். ஏனென்றால், அதில்,’அவன் இப்போது ஃப்ரீயாக இருந்தால் தனக்கு அழைப்பு விடுக்குமாறு அனுப்பி இருந்தாள் அவள்’ அதனால் தான் யோசிக்காமல் அவளுக்கு அழைத்திருக்கிறான். “சொல்லும்மா, என்ன விஷயம்?” என்று அவளிடம்...