6 - சர்க்கரை மட்டும் கலப்போம் நாம் ..!!
நாளை வரவிருக்கும் அந்த சீயோலல் ( நன்றி சொல்லும் விழா) விழாவிற்கான பரிசுகளை எப்படி கொடுப்பதென யோசித்துக்கொண்டே கடை வந்துசேர்ந்தான் சுடர் . கொரியாவில் கொண்டாடப்படும் முக்கியமான விழாக்களில் ஒன்று .( இந்த விழாவை பற்றி மேலும் தெரிந்துகொள்ள இரண்டாவது எபிசோடை ஒருமுறை படித்து பாருங்கள் சகோ ..!! )
கடைக்கு வந்து சேர்ந்தவர்கள் அன்றைய விற்பனையை நிறைவு செய்துவிட்டு அங்கு வேலை செய்யும் பணியாளர்ளுக்கு சிறப்பு ஊதியம் கொடுத்து , இரண்டு நாள் விடுமுறை அளித்து வாழ்த்தி விடை பெற்றனர் .
அன்று இரவு வீட்டிற்கு வந்ததிலிருந்து ஆதூவை அந்த அறைக்குள் சுடர் விடவே இல்லை .அவன் ஒரு மணி நேரமாக ஏதோ செய்துவிட்டு வெளியே வந்துவிட , அவன் ஒவ்வொரு முறை இவளை உள்ளே செல்லாமல் தடுக்கும் பொழுதும் இவளுக்கு " உள்ளே என்ன இருக்கும் " என்று ஒரு ஆவல் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது ஆதூவிற்கு . அன்றிரவு இருவரும் பால்கனியில் நிலா வெளிச்சத்தில் உறங்க , செந்நெறியை மட்டும் உள்ளே ஒரு தொட்டில் கட்டி தூங்க வைத்திருந்தாள் ஆதூ .
அன்று இரவு அவள் சுடரை எத்தனை முறை கேட்டும் அவன் அவளை உள்ளே அனுமதிக்கவே இல்லை . அவனது பதில்" நாளை காலை பத்து மணி " என்பதாக மட்டுமே இருந்தது . காலை எழுந்தவுடன் இவனுக்கு முன்னே உள்ளே சென்று பார்த்து விடலாம் என்று வேகமாக உறங்க முற்பட சுடர் அவளது மனதை படித்தவனாக சிரித்துக்கொண்டான் . இவளோ உறங்கவேண்டும் உறங்கவேண்டுமென உறங்காமல் இருக்க , அவளுக்கு முன்பே சுடர் உறங்கிவிட்டான் . காலை இவனுக்கு முன்பாக எழுந்தவள் நேராக சென்று அந்த அறையை திறந்து பார்க்க முயல , அந்த அறை பூட்டப்பட்டிருந்தது சாவி எங்கே என்று தேடினாள் . ஆனால் , சாவி எங்கு தேடியும் கிடைக்காமல் போக , முகத்தை உம்மென வைத்துக்கொண்டு அமர்ந்துகொண்டாள் .
காலை 8 மணிக்கு எழுந்த சுடர் இவளது வாடியை முகத்தை பார்த்து இவளுக்கு அருகில் சென்று அந்த சோபாவில் இடித்துக்கொண்டு அமர்ந்தான் . இவள் இவனிடம் முறைத்துக்கொண்டு நகர்ந்து அமர , பக்கவாட்டிலிருந்து அவளை அனைத்தவன் அவளது கன்னத்தில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தம் பதிக்க அவளோ சிலையென சமைந்திருந்தாள் .
" அலையே சிற்றலையே ... !
கரை வந்து வந்து போகும் அலையே .... !
என்னைத் தொடுவாய் ...
மெதுவாய்ப் ... படர்வாய் என்றால் ....
நுரையாய்க் கரையும் அலையே .... !
தொலைவில் பார்த்தால் ....
ஆமாம் என்கின்றாய் ....!
அருகில் வந்தால் .... இல்லை என்றாய் ....!
நகில நகில நகிலா .... ஓ ... ஓ ... ஓ ....
விலகிடாதே .... நகிலா ... ஓ ... ஓ ... "
சுடர் : " ஐயோ .. என்னோட பொண்டாட்டி எவ்ளோ அழகா இருக்கா ?? சரி சரி .. போய் குளிச்சுட்டு ரெடி ஆகிரு . நாம மூனுபேரும் எதாவது உயிரியல் பூங்காக்கு போகலாம் டா .. " என்று அவளது தாடையை பிடித்து ஆட்டிவிட்டு குளிக்க சென்றான் .
இவன் குளித்துவிட்டு வந்ததும் அவள் குளிக்க சென்றுவிட , இவன் சமையலை ஆரம்பித்திருந்தான் . பருப்பு கடைசல் செய்ய பருப்பு மற்றும் இதர பொருட்களை குக்கரில் வைத்துவிட்டு , சாப்பாட்டிற்கு தேவையான அரிசியை ஊறவைத்தான் . இன்று விடுமுறை அதனால் ஆதூவுக்கு பிடித்த பருப்பு பாயசம் செய்யலாமென அதற்கும் பருப்பை ஊற போட்டுவிட்டு வெல்லம் மற்றும் தேங்காயை துருவிக்கொண்டு இருக்கும்பொழுதே செந்நெறி விழித்து அழுக துவங்க .. அவனை சென்று தூக்கியவன் .. சமாதானம் செய்ய முயன்றான் . செந்நெறி ஆதூவை காணாமல் தேடி அழ , ஆதூ குளித்து வெளியே வந்ததும் அவளை பார்த்தவுடன் நொடியில் புன்னகை பூத்தது செந்நெறி முகத்தில் .
சுடர் : " அடேய் அவ என்னோட ஆளு .. நீ ஜொள்ளு விடாத .. " என்று அவளது கன்னம் கிள்ளி சொல்ல ...
செந்நெறிக்கு எங்கிருந்து வந்ததோ அப்படி ஒரு கோவம் .. சுடரின் முகத்தில் பட்டென ஒரு அடி வைத்தான் .
" இவனை நீயே வெச்சுக்கோ டி " என்று கூறிவிட்டு இவளிடம் கூறிவிட்டு அவன் சென்று பாயசம் வைக்க துவங்க ...
சுடருக்கு பிடித்த ஆரஞ்சு வண்ண புடவையில் கரும்பச்சை வண்ண ஜாக்கெட் அணிந்து , பொட்டுவைத்து குங்குமம் திருநீறு சகிதமாக செந்நெறியை தூக்கிக்கொண்டு சமையலறை சென்றாள் . அங்கு நுழைவதற்கு முன்பே பருப்பும் நெய்யும் கலந்த வாசனை வீச , அந்த வாசனையில் மயங்கி அங்கு சென்று குக்கரை எட்டி பார்த்து , " செம்மயா இருக்கு டா " என்றுகூறிவிட்டு செந்நெறிக்கு பால் ஆற்றி கொடுத்தவள் அவனை குளிக்க வைக்க குளித்து உடை மாற்றுவதற்குள் நெறி தூங்கிவிட்டான் .
உள்ளே நுழையும்போதே பாயசம் வாசனை வீசியது . அருகே சென்று அவனை பின்னிருந்து அணைத்துக்கொண்டாள் .
" உன் உள்ளம் ... நான் காண ... என்னாயுள் போதாது .... !
என் அன்பை .. நான் சொல்ல .. உன் காலம் போதாது .. !
என் காதல் ... எனயென்ன ... உன் நெஞ்சு காணாது ... !
ஆனாலும் ... என் முத்தம் ... சொல்லாமல் போகாது ... !
கொண்டாலும் .. ! கொன்றாலும் ... !என் சொந்தம் நீதானே ... !
நின்றாலும் .. ! சென்றாலும் .. ! உன் சொந்தம் நான்தானே .... !
உன் வேட்கை பின்னாலே .... என் வாழ்க்கை வளையுமே ... ! "
இவளது கையை பிடித்து முன்னாடி நகற்றி நிறுத்தியவன் , அவளது நெற்றியுடன் நெற்றி முட்டி ... " என்னடி அந்த ரூமை பத்தி மறந்துட்ட போல ??? " என்று கேட்க ..
ஆதூ : " எப்படி கேட்டாலும் நீ ரூமை திறக்க மாட்டேன்னு தெரிஞ்சிருச்சு போ டா .. நான் வீடு பெருக்குறேன் .. நீ சமையலை முடிச்சுட்டு வா , ஒன்னா சாப்பிடலாம் " என்று கூறிவிட்டு வேலையே பார்க்க துவங்கினாள் .
இருவரும் வேலையை முடித்துவிட்டு சாப்பிட , முடித்தவுடன் இவளது கண்களை கட்டினான் .. இவர்கள் சாப்பிடும்பொழுதே எழுந்திருந்த நெறி விளையாட துவங்கி இருந்தான் .
இவன் கண்ணை கட்டி இவளை செக் வேறு செய்து பார்த்தான் சுடர் .
ஆதூ : "ஹே ... எதுக்கு டா கண்ணை கட்டிவிட்டுட்டு இருக்க ?? "
சுடர் : " சும்மா இரு டி .. " என்று முதலில் இவளை அந்த பூட்டியிருந்த அறையில் விட்டுவிட்டு , அடுத்து அவர்களது அன்பு மகனை கைகளில் அள்ளி எடுத்துக்கொண்டு அந்த அறைக்குள் நுழைந்து கதவை அடைத்தான் சுடர் .
இவள் கண்களை திறக்க அந்த அறையே பஞ்சுமிட்டாய் கோலமாக இருந்தது . ஆதூ அசந்துவிட்டாள் . அந்த ரூம் எப்படி இருந்துச்சுனா ....
இப்படித்தான் இருந்துச்சு அந்த ரூம் . அழகிய மரம் போல் அவன் வடிவமைத்திருந்த பஞ்சுமிட்டாய் குவியல் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்தது . அருகில் சென்று ஒவ்வொன்றாக தொட்டு பார்த்தாள் . மரத்திலிருந்து சிறிது பிய்த்து எடுத்தவள் சுடரை நோக்கி வந்து அவனுக்கு ஊட்ட முற்பட , அவனோ அதை அவளுக்கே திருப்பி ஊட்டினான் .
" வெந்து காஞ்ச பொட்டலுல ...
வேரும் தீஞ்சு நிக்கையில ...
பிஞ்சு காலில் மழைய கொண்டு ...
வந்த சாமி நீதானே ... !
அத்து வான காட்டுக்குள்ள ...
நான் பாராங்கல்லா கிடக்கையில ...
கோபுரத்து உச்சியில என்ன
ஏத்துன சாமி நீதானே ... !
ஏ ... கத்தாழையும் செந்தாழையா ...
ஆனதென்ன உன்னால ... ??
உள்ள காத்தாடி தான் ... நெஞ்சுக்குள்ள ...
சுத்துதடி தன்னால ... ! "
இதை பார்த்த நெறி உதட்டை பிதுங்கிக்கொண்டு அழுகை துவங்க .... சுடர் சட்டென தன் கையில் ஒட்டியிருந்த சிறு கீற்று பஞ்சுமிட்டாயை அவனது வாயில் வைக்க அழுகை அப்படியே நின்றது . ஆதூ அவளது அறைக்கு சென்று ஒரு பையை எடுத்துவந்தாள் . அதிலிருந்து சுடருக்கும் மிகவும் பிடித்த கைச்செயின் எடுத்து அவனுக்கு அணிவித்தாள் . அதைப்போன்ற சிறிதான ஒன்றை செந்நெறிக்கும் அணிவித்தவள்
ஆதூ : " நெறிக்கு என்ன கிப்ட் வாங்குனீங்க ??? என்று ஆவலுடன் கேட்க ...
சுடர் : " அவனுக்கு பரிசு ரெடி பண்ண டைம் ஆகுது . நீயும் ஒழுங்கா ஒத்துழைச்சா தானே அவனுக்கு நான் பரிசு கொடுக்க முடியும்னு கண்ணடிக்க .. இவளுக்கு அவன் என்ன கூற வருகிறான் என்பது புரிந்தது .
ஆதூ : " நமக்கு இவன் மட்டுமே போதுமே ?? "
சுடர் : " இல்லை ஆதூ .. எனக்கு கண்டிப்பா ஒரு பொண்ணு வேணும் .. அப்புறம் பேசிக்கலாம் .. இப்போ கிளம்பலாமா ??? " என்று கேட்க இவளும் சரியென கூற மூவரும் கிளம்பினர் .
சுடருக்கு தெரியும் இதுதான் இவள் வாங்கப்போகிறாள் என்று . இருந்தும் ஆச்சரியமாக பெறுவதைப்போலவே வாங்கிக்கொண்டான் . அவனும் ஒரு காலத்தில் பெண்ணாக இருந்திருக்கிறானே ....
அவனது மகிழ்ச்சி ஆதூவுக்கும் தொற்றிக்கொள்ள அன்றைய நாள் முழுவதையும் மூவரும் சந்தோசமாக களித்தனர் .
அன்று இரவு வந்து படுத்த ஆதூவிற்கு களைப்பை விட உள்ளத்தின் சந்தோசமே அதிகமாக இருந்தது . அதுவும் சுடர் நொடிக்கொரு தரம் அவளை மகிழ்வாக அன்று வைத்திருந்தான் . கண்ணை மூடி தூங்க முற்படுகையில் அவளது கடந்த கால நினைவுகள் அலையா விருந்தாளிகளாக வந்தன . அவளது அண்ணன்களின் நினைவு வந்ததும் இவளுக்கு அழுகை தாங்க இயலவில்லை . அவளது கடந்த காலத்தை பற்றி யோசிக்க துவங்கினாள் .. அவளது அண்ணன்களின் நினைவினில் மூழ்க துவங்கினாளென்றே கூற வேண்டும் .
நாளை :
அர்ஜுன் திட்சித் , அக்சய் தீட்சித் , ஆதர்ஷ் தீட்சித் என்ற அந்த மூன்று ஆண்சிங்களை பார்த்தால் அந்த ஊரிலுள்ள அனைவருமே ஒரு முறை திரும்பிப்பார்த்துவிட்டு செல்வர் .
" ஹே .. அங்க பாரு டி ... பெரியவீட்டு பசங்க போறாங்க . செம்ம அழகு மூனு பேரும் " என்று அவர்களுக்குள் முணுமுணுத்தவாறு கடந்து செல்லும் பெண்களே அதிகம் .
நாளை வரவிருக்கும் அந்த சீயோலல் ( நன்றி சொல்லும் விழா) விழாவிற்கான பரிசுகளை எப்படி கொடுப்பதென யோசித்துக்கொண்டே கடை வந்துசேர்ந்தான் சுடர் . கொரியாவில் கொண்டாடப்படும் முக்கியமான விழாக்களில் ஒன்று .( இந்த விழாவை பற்றி மேலும் தெரிந்துகொள்ள இரண்டாவது எபிசோடை ஒருமுறை படித்து பாருங்கள் சகோ ..!! )
கடைக்கு வந்து சேர்ந்தவர்கள் அன்றைய விற்பனையை நிறைவு செய்துவிட்டு அங்கு வேலை செய்யும் பணியாளர்ளுக்கு சிறப்பு ஊதியம் கொடுத்து , இரண்டு நாள் விடுமுறை அளித்து வாழ்த்தி விடை பெற்றனர் .
அன்று இரவு வீட்டிற்கு வந்ததிலிருந்து ஆதூவை அந்த அறைக்குள் சுடர் விடவே இல்லை .அவன் ஒரு மணி நேரமாக ஏதோ செய்துவிட்டு வெளியே வந்துவிட , அவன் ஒவ்வொரு முறை இவளை உள்ளே செல்லாமல் தடுக்கும் பொழுதும் இவளுக்கு " உள்ளே என்ன இருக்கும் " என்று ஒரு ஆவல் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது ஆதூவிற்கு . அன்றிரவு இருவரும் பால்கனியில் நிலா வெளிச்சத்தில் உறங்க , செந்நெறியை மட்டும் உள்ளே ஒரு தொட்டில் கட்டி தூங்க வைத்திருந்தாள் ஆதூ .
அன்று இரவு அவள் சுடரை எத்தனை முறை கேட்டும் அவன் அவளை உள்ளே அனுமதிக்கவே இல்லை . அவனது பதில்" நாளை காலை பத்து மணி " என்பதாக மட்டுமே இருந்தது . காலை எழுந்தவுடன் இவனுக்கு முன்னே உள்ளே சென்று பார்த்து விடலாம் என்று வேகமாக உறங்க முற்பட சுடர் அவளது மனதை படித்தவனாக சிரித்துக்கொண்டான் . இவளோ உறங்கவேண்டும் உறங்கவேண்டுமென உறங்காமல் இருக்க , அவளுக்கு முன்பே சுடர் உறங்கிவிட்டான் . காலை இவனுக்கு முன்பாக எழுந்தவள் நேராக சென்று அந்த அறையை திறந்து பார்க்க முயல , அந்த அறை பூட்டப்பட்டிருந்தது சாவி எங்கே என்று தேடினாள் . ஆனால் , சாவி எங்கு தேடியும் கிடைக்காமல் போக , முகத்தை உம்மென வைத்துக்கொண்டு அமர்ந்துகொண்டாள் .
காலை 8 மணிக்கு எழுந்த சுடர் இவளது வாடியை முகத்தை பார்த்து இவளுக்கு அருகில் சென்று அந்த சோபாவில் இடித்துக்கொண்டு அமர்ந்தான் . இவள் இவனிடம் முறைத்துக்கொண்டு நகர்ந்து அமர , பக்கவாட்டிலிருந்து அவளை அனைத்தவன் அவளது கன்னத்தில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தம் பதிக்க அவளோ சிலையென சமைந்திருந்தாள் .
" அலையே சிற்றலையே ... !
கரை வந்து வந்து போகும் அலையே .... !
என்னைத் தொடுவாய் ...
மெதுவாய்ப் ... படர்வாய் என்றால் ....
நுரையாய்க் கரையும் அலையே .... !
தொலைவில் பார்த்தால் ....
ஆமாம் என்கின்றாய் ....!
அருகில் வந்தால் .... இல்லை என்றாய் ....!
நகில நகில நகிலா .... ஓ ... ஓ ... ஓ ....
விலகிடாதே .... நகிலா ... ஓ ... ஓ ... "
சுடர் : " ஐயோ .. என்னோட பொண்டாட்டி எவ்ளோ அழகா இருக்கா ?? சரி சரி .. போய் குளிச்சுட்டு ரெடி ஆகிரு . நாம மூனுபேரும் எதாவது உயிரியல் பூங்காக்கு போகலாம் டா .. " என்று அவளது தாடையை பிடித்து ஆட்டிவிட்டு குளிக்க சென்றான் .
இவன் குளித்துவிட்டு வந்ததும் அவள் குளிக்க சென்றுவிட , இவன் சமையலை ஆரம்பித்திருந்தான் . பருப்பு கடைசல் செய்ய பருப்பு மற்றும் இதர பொருட்களை குக்கரில் வைத்துவிட்டு , சாப்பாட்டிற்கு தேவையான அரிசியை ஊறவைத்தான் . இன்று விடுமுறை அதனால் ஆதூவுக்கு பிடித்த பருப்பு பாயசம் செய்யலாமென அதற்கும் பருப்பை ஊற போட்டுவிட்டு வெல்லம் மற்றும் தேங்காயை துருவிக்கொண்டு இருக்கும்பொழுதே செந்நெறி விழித்து அழுக துவங்க .. அவனை சென்று தூக்கியவன் .. சமாதானம் செய்ய முயன்றான் . செந்நெறி ஆதூவை காணாமல் தேடி அழ , ஆதூ குளித்து வெளியே வந்ததும் அவளை பார்த்தவுடன் நொடியில் புன்னகை பூத்தது செந்நெறி முகத்தில் .
சுடர் : " அடேய் அவ என்னோட ஆளு .. நீ ஜொள்ளு விடாத .. " என்று அவளது கன்னம் கிள்ளி சொல்ல ...
செந்நெறிக்கு எங்கிருந்து வந்ததோ அப்படி ஒரு கோவம் .. சுடரின் முகத்தில் பட்டென ஒரு அடி வைத்தான் .
" இவனை நீயே வெச்சுக்கோ டி " என்று கூறிவிட்டு இவளிடம் கூறிவிட்டு அவன் சென்று பாயசம் வைக்க துவங்க ...
சுடருக்கு பிடித்த ஆரஞ்சு வண்ண புடவையில் கரும்பச்சை வண்ண ஜாக்கெட் அணிந்து , பொட்டுவைத்து குங்குமம் திருநீறு சகிதமாக செந்நெறியை தூக்கிக்கொண்டு சமையலறை சென்றாள் . அங்கு நுழைவதற்கு முன்பே பருப்பும் நெய்யும் கலந்த வாசனை வீச , அந்த வாசனையில் மயங்கி அங்கு சென்று குக்கரை எட்டி பார்த்து , " செம்மயா இருக்கு டா " என்றுகூறிவிட்டு செந்நெறிக்கு பால் ஆற்றி கொடுத்தவள் அவனை குளிக்க வைக்க குளித்து உடை மாற்றுவதற்குள் நெறி தூங்கிவிட்டான் .
உள்ளே நுழையும்போதே பாயசம் வாசனை வீசியது . அருகே சென்று அவனை பின்னிருந்து அணைத்துக்கொண்டாள் .
" உன் உள்ளம் ... நான் காண ... என்னாயுள் போதாது .... !
என் அன்பை .. நான் சொல்ல .. உன் காலம் போதாது .. !
என் காதல் ... எனயென்ன ... உன் நெஞ்சு காணாது ... !
ஆனாலும் ... என் முத்தம் ... சொல்லாமல் போகாது ... !
கொண்டாலும் .. ! கொன்றாலும் ... !என் சொந்தம் நீதானே ... !
நின்றாலும் .. ! சென்றாலும் .. ! உன் சொந்தம் நான்தானே .... !
உன் வேட்கை பின்னாலே .... என் வாழ்க்கை வளையுமே ... ! "
இவளது கையை பிடித்து முன்னாடி நகற்றி நிறுத்தியவன் , அவளது நெற்றியுடன் நெற்றி முட்டி ... " என்னடி அந்த ரூமை பத்தி மறந்துட்ட போல ??? " என்று கேட்க ..
ஆதூ : " எப்படி கேட்டாலும் நீ ரூமை திறக்க மாட்டேன்னு தெரிஞ்சிருச்சு போ டா .. நான் வீடு பெருக்குறேன் .. நீ சமையலை முடிச்சுட்டு வா , ஒன்னா சாப்பிடலாம் " என்று கூறிவிட்டு வேலையே பார்க்க துவங்கினாள் .
இருவரும் வேலையை முடித்துவிட்டு சாப்பிட , முடித்தவுடன் இவளது கண்களை கட்டினான் .. இவர்கள் சாப்பிடும்பொழுதே எழுந்திருந்த நெறி விளையாட துவங்கி இருந்தான் .
இவன் கண்ணை கட்டி இவளை செக் வேறு செய்து பார்த்தான் சுடர் .
ஆதூ : "ஹே ... எதுக்கு டா கண்ணை கட்டிவிட்டுட்டு இருக்க ?? "
சுடர் : " சும்மா இரு டி .. " என்று முதலில் இவளை அந்த பூட்டியிருந்த அறையில் விட்டுவிட்டு , அடுத்து அவர்களது அன்பு மகனை கைகளில் அள்ளி எடுத்துக்கொண்டு அந்த அறைக்குள் நுழைந்து கதவை அடைத்தான் சுடர் .
இவள் கண்களை திறக்க அந்த அறையே பஞ்சுமிட்டாய் கோலமாக இருந்தது . ஆதூ அசந்துவிட்டாள் . அந்த ரூம் எப்படி இருந்துச்சுனா ....
இப்படித்தான் இருந்துச்சு அந்த ரூம் . அழகிய மரம் போல் அவன் வடிவமைத்திருந்த பஞ்சுமிட்டாய் குவியல் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்தது . அருகில் சென்று ஒவ்வொன்றாக தொட்டு பார்த்தாள் . மரத்திலிருந்து சிறிது பிய்த்து எடுத்தவள் சுடரை நோக்கி வந்து அவனுக்கு ஊட்ட முற்பட , அவனோ அதை அவளுக்கே திருப்பி ஊட்டினான் .
" வெந்து காஞ்ச பொட்டலுல ...
வேரும் தீஞ்சு நிக்கையில ...
பிஞ்சு காலில் மழைய கொண்டு ...
வந்த சாமி நீதானே ... !
அத்து வான காட்டுக்குள்ள ...
நான் பாராங்கல்லா கிடக்கையில ...
கோபுரத்து உச்சியில என்ன
ஏத்துன சாமி நீதானே ... !
ஏ ... கத்தாழையும் செந்தாழையா ...
ஆனதென்ன உன்னால ... ??
உள்ள காத்தாடி தான் ... நெஞ்சுக்குள்ள ...
சுத்துதடி தன்னால ... ! "
இதை பார்த்த நெறி உதட்டை பிதுங்கிக்கொண்டு அழுகை துவங்க .... சுடர் சட்டென தன் கையில் ஒட்டியிருந்த சிறு கீற்று பஞ்சுமிட்டாயை அவனது வாயில் வைக்க அழுகை அப்படியே நின்றது . ஆதூ அவளது அறைக்கு சென்று ஒரு பையை எடுத்துவந்தாள் . அதிலிருந்து சுடருக்கும் மிகவும் பிடித்த கைச்செயின் எடுத்து அவனுக்கு அணிவித்தாள் . அதைப்போன்ற சிறிதான ஒன்றை செந்நெறிக்கும் அணிவித்தவள்
ஆதூ : " நெறிக்கு என்ன கிப்ட் வாங்குனீங்க ??? என்று ஆவலுடன் கேட்க ...
சுடர் : " அவனுக்கு பரிசு ரெடி பண்ண டைம் ஆகுது . நீயும் ஒழுங்கா ஒத்துழைச்சா தானே அவனுக்கு நான் பரிசு கொடுக்க முடியும்னு கண்ணடிக்க .. இவளுக்கு அவன் என்ன கூற வருகிறான் என்பது புரிந்தது .
ஆதூ : " நமக்கு இவன் மட்டுமே போதுமே ?? "
சுடர் : " இல்லை ஆதூ .. எனக்கு கண்டிப்பா ஒரு பொண்ணு வேணும் .. அப்புறம் பேசிக்கலாம் .. இப்போ கிளம்பலாமா ??? " என்று கேட்க இவளும் சரியென கூற மூவரும் கிளம்பினர் .
சுடருக்கு தெரியும் இதுதான் இவள் வாங்கப்போகிறாள் என்று . இருந்தும் ஆச்சரியமாக பெறுவதைப்போலவே வாங்கிக்கொண்டான் . அவனும் ஒரு காலத்தில் பெண்ணாக இருந்திருக்கிறானே ....
அவனது மகிழ்ச்சி ஆதூவுக்கும் தொற்றிக்கொள்ள அன்றைய நாள் முழுவதையும் மூவரும் சந்தோசமாக களித்தனர் .
அன்று இரவு வந்து படுத்த ஆதூவிற்கு களைப்பை விட உள்ளத்தின் சந்தோசமே அதிகமாக இருந்தது . அதுவும் சுடர் நொடிக்கொரு தரம் அவளை மகிழ்வாக அன்று வைத்திருந்தான் . கண்ணை மூடி தூங்க முற்படுகையில் அவளது கடந்த கால நினைவுகள் அலையா விருந்தாளிகளாக வந்தன . அவளது அண்ணன்களின் நினைவு வந்ததும் இவளுக்கு அழுகை தாங்க இயலவில்லை . அவளது கடந்த காலத்தை பற்றி யோசிக்க துவங்கினாள் .. அவளது அண்ணன்களின் நினைவினில் மூழ்க துவங்கினாளென்றே கூற வேண்டும் .
நாளை :
அர்ஜுன் திட்சித் , அக்சய் தீட்சித் , ஆதர்ஷ் தீட்சித் என்ற அந்த மூன்று ஆண்சிங்களை பார்த்தால் அந்த ஊரிலுள்ள அனைவருமே ஒரு முறை திரும்பிப்பார்த்துவிட்டு செல்வர் .
" ஹே .. அங்க பாரு டி ... பெரியவீட்டு பசங்க போறாங்க . செம்ம அழகு மூனு பேரும் " என்று அவர்களுக்குள் முணுமுணுத்தவாறு கடந்து செல்லும் பெண்களே அதிகம் .
