திடீரென அவன் வந்து நின்றதை பார்த்தவள் விழிகள் விரிய தண்ணீர் வேறு எக்குத்தப்பாய் சிதற அவள் விழிகளுக்குள் நின்றவன் பிம்பமும் கூட இவளை கண்டதும் சுகமாய் சிதறியது.
“வாவ்…” என ரசனையாய் மொழிந்தவன் பார்வை அவளின் பாதம் தொட்டு அளவெடுக்க அசையாமல் நின்றுவிட்டாள்.
“நைஸ் ட்ரெஸ்…” என்று பாராட்டுதல் வேறு மிக அருகே வந்துவிட்டவனிடமிருந்து ரிதுபர்ணாவிற்கு.
“என்ன சாங்?…” என்று அவள் காதில் மாட்டியிருந்த ஹியர் போனில் ஒன்றை எடுத்து தன் காதில் பொருத்தினான்.
“கோடி மின்னல் ஓடி வந்து பாவை ஆனது, இவள் ரதியினம்…” என எஸ்பிபி காதில் காதலாய் உருகிக்கொண்டிருக்க ஆத்மா அந்த இசையோடு வார்த்தைகளின்றி ஹம்மிங் செய்தான்.
“ஹ்ம்ம், குட் செலெக்ஷன்…” என்று விழிகளை உயர்த்தி அவளிடம் சொல்லியவன் முகத்தில் இளமுறுவல்.
ஆத்மா அவள் உயரத்திற்கு குனிந்திருக்க இருவரின் கன்னங்கள் இரண்டும் அருகருகே.
படபடவென்று வர அவனிடமிருந்து விலகி நின்றாள் தனது காதில் மாட்டியிருந்ததை எடுத்துவிட்டு.
“நீங்க இப்ப எப்படி?….” என்றவள் தண்ணீர் ஜக்கை கீழே வைத்துவிட்டு சொருகியிருந்த பாவாடையை கீழே இழுத்துவிட்டாள்.
அவள் தன்னிடையில் மொபைலையும் சேர்த்தே சொருகி இருக்க பட்டென்று கீழே விழும் முன் அதனை பிடித்துவிட்டான் ஆத்மா.
“ப்ளூடூத் இல்லையா? மொபைலை இங்க பார்க் பண்ணிருக்க?…” என்று பார்வையை அவ்விடம் செலுத்தி முகத்திற்கு மீட்டு கேலி வேறு செய்தவன்,
“கவனம் ரிது…” என்றான் அவளிடம் நீட்டி.
“தேங்க்ஸ், இப்ப வந்திடறேன்…” என்று அவன் பார்வையிலிருந்து தப்பிக்க பார்க்க,
“எங்க போற? இரு…” என்று கட்டிலில் அமர போனவன்,
“காட் ஃபுல்லா ட்ரெஸ்…” என்றுவிட்டு சோபாவில் அமர்ந்து தன்னருகே அமரும்படி காட்டினான் இருக்கையை.
“இன்னும் உன் வொர்க் முடிக்கலையா?…” என்று கேட்க ரிதுவின் நினைப்பு இங்கே இல்லை.
அவள் யோசனை முழுவதும் இவன் ஏன் இப்போது வந்தான் என்பதில் ஆரம்பித்து, காலை கோபமாக செல்லவில்லையோ?
தான் தான் அப்படி நினைத்துவிட்டோமோ என்று யோசித்தபடி அவனை பார்க்க அவளின் முன் சொடுக்கிட்டான் ஆத்மா.
அவளை ஒரு நிலையில் இருக்கவிடாமல் உள்ளுக்குள் குழப்பியடித்துக்கொண்டிருந்தவன் பார்வை மிக நிதானம்.
“என்னாச்சு?…” என்று அவளின் கன்னம் தட்டவும்,
“ஹாங், என்ன கேட்டீங்க?…” என்றாள் மயக்கத்திலிருந்து விழிப்பதை போல.
“இதுதான் உன்னோட டே டைம் ட்ரெஸ்ஸான்னு கேட்டேன்…” என அவளின் உடையை காண்பித்து கேட்க,
“இல்லை, எப்பவாச்சும் இந்தமாதிரி எடுத்து வைக்கும் போது வீட்டை சுத்தம் பண்ணும் போது இந்த ட்ரெஸ் தான் கம்பர்ட்டபிளா இருக்கும்…” என்றவள்,
“நீங்க நைட் தான் வருவீங்கன்னு நினைச்சேன்…” என்றாள் மீண்டும் ஏதேனும் காரணம் சொல்லுவானா என பார்த்து.
“ஹ்ம்ம், இந்த ட்ரெஸ்ல பார்த்தா நீ காலேஜ்ல லெக்சர்னே சொல்ல முடியலை…” என்றான் ஆத்மா.
கிண்டலா? இல்லை பாராட்டுதலா? ஒன்றும் பிரித்தறிய முடியவில்லை அவனின் முகத்திலிருந்து.
ஆகமொத்தம் அவள் கேட்டதற்கு பதிலில்லை. உன்னை யார் இந்த நேரம் வர சொல்லியது என விதவிதமாய் கேட்டு பார்த்தாகிற்று.
கல்லுளிமங்கன் அத்தனைமுறை கவனமாய் கேட்டும் அதனை மட்டும் காதில் ஏற்றவில்லை போலும்.
மிதமான புன்னகை மட்டுமே ஆத்மா முகத்தில் இருக்க அது எதை வெளிப்படுத்துகிறது என்று கண்டுகொள்ளமுடியாமல் இன்னும் அவன் முகத்தில் ஆழ புதைந்தாள் தன் பார்வையால்.
“ரிது…” மீண்டும் அவளின் கன்னத்தை தட்டியவன் கை அப்படியே கழுத்தில் வந்து நிற்க பட்டென்று எழுந்துவிட்டாள்.
“ரத்னா நீங்க நைட் தான் வருவீங்கன்னு சொன்னாங்க….” என மீண்டும் சத்தமாய் சொல்லியவள்,
“இப்ப கட்டிலை கிளீன் பண்ணிடறேன்…” என்று வேகமாய் எடுத்து வைத்திருந்த உடைகளை எல்லாம் அள்ளி பெட்டியில் போட அவன் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.
போட்டுமுடித்து ட்ராலியை உருட்டிக்கொண்டு க்ளோசெட்டருகே கொண்டு சென்று வைத்துவிட்டு வந்தாள்.
“முடிஞ்சதா? கிளம்பு…” என்றான் அவள் வரவென்றே காத்திருந்ததை போல.
“கிளம்பவா? எங்க?…”
“வெடிங் போட்டோ ஷூட். நம்ம ரெண்டுபேருக்கும்….”
“போட்டோ ஷூட்டா?…”
“ஹ்ம்ம், கல்யாணமாகிருச்சு. வெடிங் ஆல்பம்ன்னு ஒன்னும் வேணும் தானே?…” என்று சொல்ல பதில் சொல்லமுடியாமல் பார்த்தாள்.
அவன் சொல்லுவதும் சரி தானே? என மனது எடுத்துரைக்க தலை தன்னைப்போலசைந்தது.
“நமக்கு ட்ரெஸ் பர்ச்சேஸ் பண்ண தான். தெரிஞ்ச பொட்டிக். அங்கயே ட்ரெஸ் சூஸ் பண்ணிடலாம். ஆடர் பண்ணிட்டா ரெடி பண்ணி தருவாங்க…” என்று சொல்ல,
“என்கிட்டே சேரி இருக்கே. அது போதும்…” அவனோடு செல்லவும், வாங்கி தருவதை முழுமனதாய் ஏற்கவும் தயக்கமாய் இருந்தது.
இவன் உன் கணவன், கணவன் என உள்ளுக்குள் உரு போட்டாலும் அந்த பிம்பம் சேரவே இல்லை உள்ளுக்குள். அதற்கே மறுக்க,
“சேரி மட்டும் போதாது. ரெண்டுபேருக்கும் ட்ரெஸ் மேட்சிங் வேணும். கிளம்பு…” என்று அழுத்தமாய் சொல்லவும் எரிச்சலுடன் சரி என்று கிளம்பிவிட்டாள்.
கிளம்பும் வரை அங்கேயே தான் அமர்ந்திருந்தான் ஆத்மா. பார்வைகள் அவளையே தொடர ஒவ்வொன்றையும் செய்யும் முன் அத்தனை தடுமாற்றம் அவளிடம்.
இதில் அவன் அவள் கேட்டுக்கொண்டிருந்த பாடலை வேறு தாளம் போட்டபடி விசிலடித்துக்கொண்டே பாடினான்.
வார்த்தைகளின்றி வெறும் ஹம்மிங், விசில் சத்தம் என்று அவளை சுத்தமாய் கிளம்பவிடவில்லை.
“நீங்க வேணும்னா கீழே வெய்ட் பண்ணுங்க. நான் வந்திடறேன்…” என சொல்ல,
“எனக்கு இங்கயே கம்பர்ட்டபிளா இருக்கு. நீ கிளம்பு. அதுவரை நான் சில் பண்ணிக்கறேன்…” என சட்டமாய் அமர்ந்துவிட்டான்.
‘ஐயோ’ என்று அலறிய மனதை அடக்கியபடி கிளம்பினாள் ரிதுபர்ணா. பார்வை ஊசியாய் துளைக்க தலை வாரும் பொழுது சீப்பை அத்தனைதடவை கீழே விட,
“இத்தனை ஸ்லிப்பாகுதே? நீ ஏன் என்னையே வாட்ச் பன்ற? ஏதாவது ஹெல்ப் வேணுமா?…” என கேட்க எங்கே எழுந்து அருகே வந்துவிடுவானோ என வேகமாய் மறுத்து அவசரமாக பின்னலிட்டு வந்து விட்டாள்.
இருவருமாக கிளம்பி அந்த பொட்டிக் செல்ல உடைகளை ஆத்மாவே தான் தேர்வு செய்தான்.
ரிதுபர்ணாவிற்கு தேவையான உடைகளை காண்பித்துவிட்டு அவள் தேர்வு செய்யட்டும் என பார்த்தவன் அவள் தேர்ந்தெடுப்பதை போல தெரியவில்லை என்றதும் தன்னதை முதலில் தேர்வு செய்துவிட்டான்.