யூ டியுப் பார்த்து வேஷ்டி, சட்டை எல்லாம் வாங்க டைம் இருந்திருக்கு. ஆனா என்னைய வந்து பார்க்க உங்களுக்கு டைம் இல்லை” என அவள் நெற்றிக் கண்ணை திறக்க, அலெக்ஸ் திரு திருவென விழித்தான்.
சில நிமிடங்கள் அவனைத் தவிக்க விட்டவள், மெல்ல சிரிக்க, அந்த சிரிப்பில் அலெக்ஸின் மனம் மீண்டும் ஒருமுறை கொள்ளை போனது.
“ஃப்யூ, ஹ்ம்ம்ம். ஒரு நிமிஷம் நான் டென்ஷன் ஆகிட்டேன்” என அலெக்ஸ் பெருமூச்சு விட,
“பார்றா, லெக்ஸியே டென்ஷன் ஆகுறாராமே” என அவள் கலகலவென சிரிக்க, அலெக்ஸ் அவளை செல்லமாக முறைத்தான்.
உணவை முடித்து, இருவரும் வெளியே வந்ததும்,
“தேங்க்ஸ் ஃபார் த சர்ப்ரைஸ். ஆனா இதெல்லாம் நான் எதிர்பார்க்கலை லெக்ஸி. என்னை எப்படி நீங்க அப்படியே அக்செப்ட் பண்ணிகிட்டீங்களோ அதே மாதிரி தான் நானும்.
ஐ லவ் யூ த வே யூ ஆர் அண்ட் ஃபார் வாட் யூ ஆர். அதுனால நீங்க உங்களோட கம்ஃபர்ட் விட்டு வெளில வர்ற அவசியம் இல்லை.
அப்பப்போ எனக்கு கம்பெனி கொடுக்க கொஞ்சம் ஸ்டேஷன் பக்கமும் வாங்க. நான் இப்படியே கிளம்புறேன்” என்றவள், தொடர்வண்டி நிலையம் இருந்த திசையை நோக்கி நடக்கத் துவங்கினாள்.
அவளுடன் இணைந்து கொண்டவன்,
“ஓய், நான் உன்னை என்ன சொல்லி கூட்டிட்டு வந்தேன்? அதுக்குள்ள ஓடப் பார்க்குற” என அவளை முறைக்க,
“வாட், நான் இது தான் சர்ப்ரைஸ்னு நினைச்சேன் லெக்ஸி. வாட் இஸ் கோயிங் ஆன்?” என அவன் கைகளை சுரண்டினாள்.
“ஷ்ஷ்ஷ், அஞ்சு நிமிஷம் பொறுமையா வெயிட் பண்ணா தெரிய போகுது” என்றவன், அவள் கைப்பிடித்து தமிழ் பள்ளிக்கு அழைத்துச் சென்றான்.
மாணவ, மாணவியர் அவரவர் வகுப்பிற்கு சென்றிருக்க, ராம் அலெக்ஸிற்காக காத்துக் கொண்டிருந்தான். அவன் உள்ளே நுழைந்ததும்,
“வாங்க மாப்ள” என்று அவனை வரவேற்க, அன்றைய நாளின் நூறாவது அதிர்ச்சியை சந்தித்தாள் மிருதுளா.
‘யப்பா டேய், இன்னும் எவ்வளவு ஷாக் தாண்டா நான் தாங்குறது’ என மிருதுளாவின் மனம் அலற, அலெக்ஸ், ராமிடம் மிருதுளாவை அறிமுகப்படுத்தினான்.
‘ரெண்டு மூனு வாரத்தில, இவர பார்க்காம இருந்த கேப்ல, விட்டா நிலாவுக்கு ராக்கெட் விட்ருவாரு போலயே’ என நினைத்தாலும், அவன் முயற்சிகள் கண்டு மிருதுளாவுக்கு பெருமிதமே.
‘ஆனாலும் இது ஓவர் ஸ்பீடா தான் இருக்கு’ என்று நினைத்தவளுக்கு தெரியவில்லை, அவளது ஐந்தாவது கியர், அலெக்ஸின் முதல் கியர் என்று.
மிருதுளாவும் வந்திருப்பதால், ராம் அவளை அங்கிருந்த மற்ற தன்னார்வலர்களிடம் அறிமுகம் செய்து விட்டு, அலெக்ஸிற்கு வகுப்பைத் துவங்கினான்.
அன்று தமிழ் உறவுமுறை அழைப்புகள் குறித்த பாடமாக இருக்க, ராம் சொல்லச் சொல்ல அலெக்ஸ் சிரத்தையாக குறிப்பு எடுத்துக் கொண்டிருந்தான். அதோடு மிருதுளா சொல்லிய அத்தை மகன் விளக்கமும் ஞாபகத்தில் வர, ஒரு பெருமூச்சு எழுந்தது.
அவள் வயதை ஒட்டிய பெண்களும், ஆண்களும் தன்னார்வலர் குழுவில் இருக்க மிருதுளாவுக்கும் பொழுது இலகுவாகவே கழிந்தது. ஒரு முறை அலெக்ஸை வந்து பார்க்க, அவன் கவனமாக ராமிடம் கற்றுக் கொள்வதை கவனித்தவள், அவர்களை தொந்திரவு செய்யாமல், வந்த சுவடு தெரியாமல் திரும்பி விட்டாள்.
மீண்டும் அந்த குழுவில் சென்று இணைந்து கொள்ள, அவர்களுக்கு இன்னும் சில வகுப்புகளுக்கு உதவுவதற்கு தன்னார்வலர்கள் தேவைப்படுவதாக பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.
அவர்கள் செயல் முறைகளை கேட்டு அறிந்து கொண்டவள், தன் பெயரையும் பதிவு செய்து முடிக்கவும், அலெக்ஸ் வகுப்பு முடிந்து வரவும் சரியாக இருந்தது. சில வருடங்களுக்குப் பிறகு, குடும்பத்தவர் இல்லாதவரிடம் இலகுவாக தமிழில் பேசவும், தன் வயதொத்த ஒரு நட்பு வட்டமும் கிடைத்திருக்க மிருதுளா மிக உற்சாகமாக இருந்தாள்.
அவள் புன்னகை முகத்தைக் கண்ட அலெக்ஸின் முகமும் தன்னைப் போல் பிரகாசமானது. அங்கிருந்தவர்களிடம் விடை பெற்றவர்கள், தொடர் வண்டி நிலையத்திற்கு வர, மிருதுளாவின் மனம் நெகிழ்ந்திருந்தது.
சலுகையாக, அவன் கைப் பிடித்து தோளில் சாய்ந்து கொள்ள, அலெக்ஸ் அவளைப் பார்த்து நிறைவாக புன்னகைத்தான். அதில் மிருதுளாவுக்கு கண்கள் கலங்கும் போல் இருக்க, அவன் கையை விட்டு விட்டு நகர்ந்து அமர்ந்து கொண்டாள்.
அவன் கேள்வியாகப் பார்க்க, ‘ஒன்றுமில்லை’ என்பது போல் தலை அசைத்தாள்.
அவள் மிகவும் உணர்ச்சி வசப்பட்டிருப்பதை உணர்ந்தவன்,
“ஸாஃப்டி, ஆர் யூ ஓகே?” என்க, அதற்கும் ஒரு தலையசைப்பு மட்டுமே பதிலாகக் கிடைத்தது.
“ம்ம்ம், நீ சரி இல்லை. கம் ஹோம் வித் மீ. கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு அப்புறம் கிளம்பு”
“இல்லை ஐ ஆம் ஓகே தான். கொஞ்சம் ஓவர் வெல்மிங்கா இருந்துச்சு. வேற ஒன்னும் இல்லை.”
“ம்ப்ச், சொன்னா கேளு மிரு. எனக்கு உங்கூட அவ்ளோ தூரம் வந்துட்டு திரும்பினா லேட் ஆகிடும். உன்னைய இப்படி தனியா அனுப்பினாலும் நான் நிம்மதியா இருக்க மாட்டேன். ஒரு அரை மணி நேரம் ரிலாக்ஸ் பண்ணிட்டு போ” என மறுக்க முடியாத குரலில் கூற, அதற்கு மேல் மிருதுளாவால் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.
அவனுடன் வீட்டிற்கு வந்தவுடன், அவனைக் கட்டிக் கொண்டு கதறி தீர்த்து விட்டாள். அவள் அழுவதைப் பார்த்து அலெக்ஸ் பதறி விட்டான்.
“ஹேய் ஸாஃப்டி, ஏன் அழற? நான் பேசின தமிழ் அவ்ளோ கொடுமையாவா இருந்துச்சு” என அவள் மன நிலையை இலகுவாக்க முயல, அது கொஞ்சம் வேலை செய்தது.
அழுகையினூடே முகம் நிமிர்த்தி, அவனை முறைக்க, அந்தக் கவிதை காட்சியை அலெக்ஸின் மனம் உள் வாங்கி, அவனது நினைவுப் பெட்டகத்தில் சேமித்தது.
“வொய் லெக்ஸி?” என விம்மலுடன் கேட்க,
“வொய்னு இன்னுமா புரியல?” என அலெக்ஸ் ஆழ்ந்து வினவினான்.
“இல்லை. நீங்களே சொல்லிடுங்க” என்றவளின் குரலில் இப்பொழுது இயல்பு லேசாக எட்டிப் பார்த்தது.
அவளின் குறும்பு புரிந்தவன் போல்,
“புரியாதவங்களுக்கு விளக்கி சொல்றதால என்ன ஆகிட போகுது. அது என் பாலிஸி கிடையாது” என உதடு பிதுக்க, மாட்டிக் கொண்ட பார்வை மிருதுளாவிடம்.
எதிர்பார்ப்புடன் தன்னைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் அந்தக் கண்களை ஆழ்ந்து பார்த்தவன், அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டான். துடிக்கும் அந்த இதழ்களை சிறை செய்யும் வேட்கை கிளர்ந்தாலும், தடைகளை உணர்ந்தவன் போல், அவற்றை மெலிதாக ஒத்தி எடுத்து அவளை விலக்கி நிறுத்தினான்.
அவன் தவிப்பு புரிந்தவள் போல், கேள்வியாகப் பார்க்க, அவள் கன்னம் தட்டியவன்,
“நீ இப்ப ஓகே வா?” என்றான்.
‘சுத்தம். இதுக்கு நான் டிரெயின்ல அப்படியே வீட்டுக்கு போய் இருக்கலாம்’ என நினைத்தவள்,
“லெக்ஸி, யூ டோண்ட் ஹேவ் டு டூ திஸ். இந்த மாதிரி எதிர்பார்ப்பெல்லாம் எனக்கு இல்லை. ஆஃப் கோர்ஸ், எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு. ஆனா நீங்க இவ்ளோ கஷ்டப்பட தேவை இல்லை.
ஏற்கனவே பிஸின்னு தானே சொன்னீங்க. அதோட ஏன் இவ்ளோ விஷயத்தை இழுத்து விட்டுக்குறீங்க? என் கிட்ட கேட்டிருந்தா நானே உங்களுக்கு சொல்லித் தந்திருப்பேன்” என்க,
“இல்லை ஸாஃப்டி. இது கட்டாயத்தினால நான் பண்ணல, விருப்பத்தினால தான் பண்றேன். அண்ட் ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் முன்னாடி, நீ கொடுத்த எக்ஸ்பிரசன்க்கு இது மாதிரி நூறு வேலை பார்க்கலாம். கஷ்டம் எல்லாம் தெரியாது” என அவளை குறும்பாக பார்த்தான்.
“ம்ம்ம்” என்றவள், அவனை தயக்கமாகப் பார்க்க,
“என்ன?” என புரியாமல் கேட்டான்.
“இல்லை, ஒன்னும் இல்லை”
“ஓய், என்னன்னு சொன்னா தானே தெரியும்?”
“அ…அது நீங்க என்னைய ஏன் கிஸ் பண்ணல?” என படபடப்பாகக் கேட்டாள்.
ஒற்றை கண்ணை சுருக்கி, புருவன் தூக்கி அவளைப் பார்த்தவன்,
“கிஸ் பண்ணலையா? பண்ண மாதிரி தான் எனக்கு ஞாபகம். நீ அதுக்குள்ள மறந்துட்டியா என்ன?” என அவளை சீண்ட, அவனை முறைத்தவள், இரு கைகளையும் கூப்பி,
“ப்ளீஸ், போதும், தெரியாம கேட்டுட்டேன். நான் கிளம்புறேன்” என நடையை கட்ட, அவள் கைகளைப் பற்றிக் கொண்டவன்,
“ஹேய், வெயிட், வெயிட். உனக்கு ஏன்னு தோனுது?” என அவளிடமே திருப்பி கேட்டான்.
“யப்பா சாமி, மிடில. என்னைய விட்ருங்க” என கையை உருவப் பார்க்க,
“ஏன்னா என்னால அதோட நிறுத்த முடியாது மிரு. அது புரியலையா உனக்கு?” என நிறுத்த, பதிலில்லை மிருதுளாவிடம்.
அவளை கைப் பிடித்து இருக்கையில் அமர வைத்தவன்,
“லிசன் மிரு, இந்த ரிலேஷன்சிப் எனக்கு லைப் லாங்க் இருக்கனும்னு தான் நான் நினைக்கிறேன். அதுவும் உன்னோட மனசுக்கு எந்த நெருடலும் இல்லாம. இன்னொரு முறை நீ ஹர்ட் ஆகி உறவுகள் மேலயே நம்பிக்கை இழந்து போறதுக்கு நான் காரணம் ஆகிட கூடாதுன்னு தான் ரொம்ப கவனமா இருக்கேன்.
இப்படி உன்னை பார்க்காம தள்ளி இருக்கிறது ஒன்னும் எனக்கு ஈசியான விஷயம் இல்லை. ஐ டெரிபிளி மிஸ்ட் யூ. பட் நிரந்தர தீர்வா என்ன பண்றதுன்னு தான் இந்த மூனு வாரமா யோசிச்சிட்டு ஐ ஆம் டேகிங் ஸ்டெப்ஸ்.
என்னைப் பத்தின இன்னும் சில விஷயங்கள் உங்கிட்ட ஷேர் பண்ணனும் மிரு. அதுக்கப்புறம் உன்னோட முடிவு தான்” என்க மிருதுளாவுக்கு கிலி பிடித்தது.
“என்ன லெக்ஸி என்னென்னவோ சொல்றீங்க? எனக்கு பயமா இருக்கு”
“பயப்படற அளவுக்கு ஒன்னும் இல்லைன்னு சொல்ல தான் ஆசை. ஆனா இட் இஸ் சம்திங் யூ ஸுட் நோ அண்ட் சூஸ் இஃப் வி ஆர் ஸ்டில் குட்” என நிறுத்தியவன்,
“நாளைக்கு லன்ச் டைம், டிராஃபல்கர் ஸ்கொயர் கிட்ட இருக்கிற **** ஷாப்க்கு வந்துடு. ராபிக்கு தெரிஞ்ச ஓனர் தான். டெல் ஹிம் ராபி ஹாஸ் புக்ட் த ஸ்பெஷல் டேபிள் ஃபார் அஸ்னு. தென் ஹீ’ல் டேக் யூ. நான் அங்க வந்து உன்னைப் பார்க்குறேன்” என்றான்.
“ஏன் இதெல்லாம் இவ்ளோ நாள் சொல்லல? இப்ப சொல்லலாம் தானே? ஏன் நாளைக்கு வரைக்கும் வெயிட் பண்ணனும்?” என அவள் இன்னும் பதற,
‘நல்லா சொதப்புறடா அலெக்ஸ்’ என தன்னையே நொந்து கொண்டவன்,
“மிரு, எல்லாத்துக்கும் ரீசன் இருக்கு. குறிப்பா நாளைக்கு ஏன்னா உனக்கு சில விஷயங்கள் காண்பிக்கனும். அதுக்கு தான் அந்த இடத்துக்கு வர சொல்றேன்.
டிரஸ்ட் மீ. நீ பயப்படற மாதிரி எதுவும் இருக்காது” என அவளை சமாதானப்படுத்த,
“நான் எதுக்கு பயப்படறேன்னு உங்களுக்கு தெரியுமா?” என அவள் எகிற,
“தெரியாது” என சட்டென்று சரணடைந்தான்.
“உங்கள பார்க்க நான் இன்னிக்கு வராட்டி என்ன செஞ்சுருப்பீங்க?”
“நான் தான் சொன்னேனே, நாளைக்கு எப்படியும் பார்க்கனும்னு தான் நினைச்சிட்டு இருந்தேன். ஆனா நீ இன்னிக்கு வந்தது ஐ ஆம் ஓவர் த மூன்”
“ரைட், எல்லாம் அப்படியே நினைச்சிட்டே இருங்க” என்றவள் தன் கைப்பையை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பி விட்டாள்.
அவளை இலகுவாக்கும் முயற்சி படு தோல்வியை தழுவியதில் நொந்து போன அலெக்ஸ், அடுத்த முறை ராமிடம், சொதப்பாமல் காதலியிடம் சரியான முறையில் தகவல் பரிமாற்றம் செய்வது எப்படி என்ற கேள்வியைக் கேட்க வேண்டும் என மனதில் குறித்துக் கொண்டான்.
ராமின் மைண்ட் வாய்ஸோ, ‘டேய் தமிழ் கிளாஸ் எடுக்கிறேன்னு தான்டா ஒப்பந்தம் பண்ணீங்க. இப்ப டிராக் மாறுதே’ என்றது.