இரவின் தாலாட்டாக இந்த மணிநேரப்பொழுதை உங்களுடன் பகிர்ந்துக் கொள்ள போவதில் என்றும் போல் இன்றும் ஆவலாக உங்கள் நிசியுடன் ஜிமிக்கி!” என்ற குரல் ரம்மியமாக எந்தவித வேகமும் இல்லாமல் அந்த இரவின் அமைதிற்கு ஏற்றவாறு ஏறி இறங்கியது.
இந்த நவீன காலக்கட்டத்திலும் பல போட்டிகளின் மத்தியில் அனைத்தையும் தாண்டி, ‘நிசியுடன் ஜிமிக்கி’ என்ற இந்த எஃப் எம் இரவு நிகழ்ச்சி, இந்த பெண்ணின் குரலிற்காகவே பல ரசிகர்களை கொண்டுள்ளது.
மற்ற நிகழ்ச்சிகள் போல் அல்லாமல் இது ஒரு வித உணர்வுப்பூர்வமானது, கதைகள் வலிகள் நிறைந்தே இருக்கும் இந்நிகழ்ச்சியில், மெல்ல ஆடும் ஜிமிக்கியாக இரவில் கதைகள் பகிரப்படும் நேயர்களுக்காக, அவர்களுக்கும் வாய்ப்பளிக்கப்படும்.
இனி…..
“அன்பு சகா சகிகளே! இன்று நாம் பேசப்போவது காலங்காலமாக வார்த்தையில் எந்த மாற்றமும் இல்லாமல் செயல்களில் மட்டுமே மாற்றத்தை கொடுத்த “காதல்” பற்றி தான்.
“காதல்” என்பது எந்த உறவிற்கும் இடையில் வரும் உணர்வின் வெளிப்பாடே. இதோ ஒரு காதல் கதையுடன் நிகழ்ச்சியை ஆரம்பிக்கலாம்.
இப்பிறவிகளில் மகளதிகாரம் பற்றிய உணர்வுகளை படிக்காத அப்பாக்கள் முற்பிறவியில் பாவிகளாக இருந்திருக்க வேண்டும். அந்த பாவி பட்டம் அல்லாத அப்பா இவர்.
மகளின் முதல் சந்தன மொட்டை கண்களுக்கு ஆதவனின் முதல் நிறமாக மிளிர, மாமன் மடியில் அமர்ந்திருந்தவளை ஏக்கத்தோடுப் பார்த்தார் அப்பா.
சற்று நேரத்தில் மகள் காதுகளில் குருதி வெளிப்படப் போகின்றது என்கிற பயத்தில், அது தெரியாத மகளோ அப்பாவை பார்த்து சிரித்த மறுநொடி ஆ! என்ற அலறல், மகளிற்கு முன் அப்பாவின் குரல் வெளிவர, ஊராரின் கேலிற்கு இரையானார் அவர்.
அடுத்த சில நிமிடங்களில் மகளும், தந்தையும் அலறலை அடக்கி, கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தனர்.
அக்காட்சியை கண்ட ஊரார் கண்கள் பட்டதோ அல்லது கடவுள் விதியின் அடிப்படையில் எழுதியதோ தெரியவில்லை, தந்தை – மகள் காதல் முடிவிற்கு வந்தது பின் ஒரு நாள், மகளதிகாரமானது தந்தை என்ற உறவால் காதலிக்க ஆளின்றி தத்தளிக்கின்றது இன்றும் தனிமையில்.” என்று அவள் முடித்தப்போது விழிகளில் நீர் வழிந்தது, அதை துடைக்க மறந்து பேசினாள்.
“என் சகா சகிகளே! காத்திருக்கிறேன், இந்த பாடலை தொடர்ந்து தங்களின் காதல் கதைகளை கேட்பதற்காக, நீங்கள் கேட்டுக் கொண்டிருப்பது குயின் Fm ***.**
நான் உங்கள் நிசியுடன் ஜிமிக்கி.” என முடித்து, பாடலை பிளே செய்துவிட்டு ஹெட் போனை கழட்டினாள் விஜயதாரணி.
“பிஞ்சு பிஞ்சு மழை பேசுவதென்ன….” என்ற பாடல் ஒலிக்கத் தொடங்கியது.
விஜி கூறியக் கதை ஒரு புறம் வலியை கொடுத்தாலும் அதை விட அவளின் மயக்கும் குரலும், அந்த நிசி நேரமும் தான் ரசிகர்களை கட்டிப்போட்டிருந்தது எனலாம்.
****
இரவு பதினொரு மணியாகியது. விஜி தன் வேலை முடிந்து கிளம்பினாள்.
அவளின் தோழி ரெனிலா “ஓகே விஜி! கிளம்பலாமா..? இன்னைக்கு சூப்பரா இருந்துச்சு, ஆனாலும் உன் வாய்ஸ்க்கு ஒரு பவர் இருக்குடி. கேட்டுட்டே இருக்க தோணுது.. யாருக்கு கொடுத்து இருக்கோ” என கிண்டல் செய்தாள் ரெனி.
“இந்த மாதிரி ஹஸ்கி வாய்ஸ் ஒரு மணி நேரம் தான் தாங்கும் ரெனி அதுவும் இந்த நிசி நேரத்தில், இருபத்தி நான்கு மணிநேரமும் இப்படி பேசினால் பைத்தியம் பிடிக்கும்” என சிரித்தவள் கைப்பையை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்ப, இருவரும் புறப்பட்டனர்.
“ஒரு மணி நேரம் போதாத விஜி, உன்னோட ப்யூச்சர் ஹஸ்பண்ட் கிட்ட ஒன் ஹவர் இப்படி பேசினனு வச்சுக்கோ அப்புறம் மனுசன் உன் காலடியிலே சுத்திட்டு இருப்பார்”
“என் காலடியிலே சுற்ற அந்த ப்யூச்சர் ஹஸ்பண்ட் என்ன நாய்க்குட்டியா..?”
“அப்கோர்ஸ்! பொண்டாட்டியையே சுத்தி வர ஆம்பளைங்க தானே நமக்கு வேணும்”
“அப்படி என் காலடியிலே சுத்தி வரனுமுனா ஒரு நாய்க்குட்டியை வாங்கி வச்சுக்குறேன்” என்ற விஜி ஆபிஸ் கேபில் ஏறி அமர்ந்தாள்.
ரெனியும் கூடவே அமர்ந்தவாறு, “ஓ! அப்பனா மேடமுக்கு சிங்கம் மாதிரி மிடுக்கான ஹஸ்பண்ட் தான் வேணுமோ..?” என நக்கலடித்தாள்.
“கொஞ்சம் பொறு, அது என்ன இறங்கினா நாய்க்குட்டி, ஏறினா சிங்கமுனு விலங்கினத்தோட கம்பேர் பண்ற, புருசனா மனுசனாவே இருக்க கூடாதா..? கொஞ்சம் கம்மியா தான் உருட்டுங்களே! ஸ்ப்பா முடியலடா சாமி” என முகத்தைச் சுளித்தப்படி கூறினாள் விஜி.
“அப்படி கேளுங்க மேடம்…?” என்றான் கேபின் ட்ரைவர்.
“தம்பி! உனக்கு என்ன புரிஞ்சுதுனு இடையில் நுழையுற…?” என ரெனி அவனிடம் எகிறினாள்.
“ரெனி மேடம்! அதான் தெளிவா சொல்றாங்களே புருசனா மனுசனாவே இருக்க கூடாதானு” என பற்களைக் காட்டினான்.
“ம்ம்ம்! பொழச்சுப்போ” என ட்ரைவரை மிரட்டிய ரெனி, “சரிடி! ஏதோ ஒரு உவமைக்காக தான் சொன்னேன், நீ தான் இவ்வளவு பேசுறீயே, எங்க சொல்லு உனக்கு வரப்போற மாப்பிள்ளை எப்படி இருக்கனுமுனு…?”
“அதான் சொன்னேன்ல மனுசனா இருந்தா போதுமுனு.”
“ம்ம்ம்! கொஞ்சம் என்னைய மாதிரி உருட்டி சொல்லுடி, அப்ப தான் எனக்கும், இதோ இந்த மாதிரி ஆளுக்கு எல்லாம் விளங்கும்” என ட்ரைவர் பையனை துணைக்கு அழைத்தாள் ரெனி.
கார் சீரான வேகத்தில் ஊர்ந்தது, விஜி, ரெனி மட்டுமே அந்த நேரத்திற்கான ஆட்கள் ட்ரைவர் அழைத்து செல்வதற்கு.
“மேடம்! உங்க வாய்ஸிற்கு ஏகப்பட்ட ரசிகர்கள் இருக்காங்க, ஆனா நீங்க யாருனே தெரியாது, அதான் ரெனி மேடம் கேக்குறாங்கள, சும்மா சொல்லுங்க சார் எப்படி இருக்கனுமுனு..”
“நீயுமா தம்பி!” என சிரித்த விஜி,
“எனக்கு அந்த மாதிரி திங்கிங் எல்லாம் வந்ததில்லை, ப்யூச்சர் ஹஸ்பண்ட் இப்படி, அப்படி இருக்கனும் என்று, ஜஸ்ட் நார்மல் ஹியூமனா, மனிதாபிமானம் இருந்தால் போதும்” என முடிக்கவும், அவர்கள் எதிரில் போலிஸ் வண்டி வந்து நிற்கவும் சரியாக இருந்தது.
சட்டென்று கார் நிற்கவும், எதிரில் பெண் போலிஸ் இறங்கி வருவதைப் பார்த்து விஜி, ரெனி இறங்கினர்.
போலிஸ் கான்ஸ்டபிள் இருவர் விஜி வந்த கார் பின்னால் செல்ல, ட்ரைவரும் இறங்கி சென்றான்.
“வாங்கம்மா! வெயிட் பண்ணுங்க, இன்னைக்கு என்னனு விசாரிச்சுடலாம்” என்றார் அந்த பெண் போலிஸ் விஜி, ரெனியிடம்.
ட்ரைவர்”இவங்க தான் சார், நாங்களும் இன்றோடு மூன்றாவது நாளா பாக்குறோம் எங்க காரை ஃபாலோ பண்றாங்க” எனக் கூறவும், கான்ஸ்டபிள்ஸ் அந்த பைக் உரிமையாளரை அழைத்துக் கொண்டு வந்தனர் போலிஸிடம்.
அவனோ ஹெல்மெட் மாட்டி இருந்தான்.
கூட இருந்தவனும் ஹெல்மெட் போட்டிருந்தான்.
கூட இருந்தவன் ஹெல்மெட்டை கழட்டிவிட்டு முழிக்கவும், அவனை அமைதியாக இருக்கும்படி சொன்னவன் மட்டும் முன்னே வந்தான்.
“எதுக்கு…?” எனக் கேட்டார் போலிஸ் கொஞ்சம் கடுப்பானாலும்.
“ப்ரண்ட் ஆக தான் மேடம்” என்றவனை விசித்திரமாகப் பார்த்தனர் மற்றவர்கள்.
“ஓ! உங்களுக்கு சோசியல் மீடியாவில் அசெப்ட் பண்ணலைனா டைரேக்டா அப்ரோச் பண்ணுவீங்களா…? அப்பவும் ரெஸ்பான்ஸ் பண்ணலைனா ஆசிட் ஊத்திடுவீங்க, அப்படி தானே..?” என கோபமாக கேட்டார் போலிஸ்.
“அச்சச்சோ! அப்படி எல்லாம் இல்லை மேடம், ஐ ஆம் வெரி தங்க பையன். ஸி மை கார்டு” என ஆபிஸ் ஐடி, ஆதார் கார்டை எடுத்து நீட்டினான் போலிஸிடம்.
அதை வாங்கிப் பார்த்தவர்,
“ஜனகவேல்! கன்ஸ்ட்ரக்ஸன் கம்பேனியில் ப்ராஜெட் இஞ்சினியர்.” என படித்தார். பின்னால் நின்றவனிடம் உங்க பெயர்…? எனக் கேட்கவும், “அமர்! மேடம்” என்றார் அவன்.
ஜனாவைப் பார்த்த போலிஸ்”நல்ல ஜாப், பார்க்கவும் தப்பா தெரியலை பின்ன என்னதுக்கு இவங்களை இப்படி சில்லியா ஃபாலோ செய்யனும் சார், லவ் பண்றீங்களா….?”
“நோ! நோ! ஐ ஆம் வெரி தங்க பையன் மேடம்.. அப்படி எந்த ஐடியாவும் இல்லை.
இவங்க கூட ப்ரண்டு ஆகனும் தட்ஸ் ஆல்” என்றான் சாதரணமாக.
உண்மையில் மற்றவர்களுக்கு ஜனா பேசியதைக் கேட்கவும் இவன் மென்ட்லி அபெக்ட் ஆகி இருக்கானோ என சந்தேகம் வந்தது.
“சார்! ஆர் யு ஓகே..? கிளம்புங்க, இப்படி எல்லாம் ஃபாலோ பண்ணாதீங்க” என்றார் பொறுமையாக போலிஸ்.
விஜி அமைதியாகவே நின்றாள்.
“என்னைய டிப்ரெண்டா நினைக்குறீங்களோ, நான் மென்டலி ஓகே மேம், பட் எனக்கு மிஸ் ஜிமிக்கி கூட ப்ரண்டு ஆகனும்” என்றவன், அவளிடம்”உங்க கிட்ட பேச யோசிச்சு தான் ஃபாலோ பண்ணினேன் டைம் பார்த்து பேசலாமுனு, அதுக்குள்ள போலிஸ் எல்லாம்.. சாரி ஃபார் திஸ் இன்கன்வியன்ஸ்.. கொஞ்சம் பேச டைம் தரீங்களா…?” எனக் கேட்டான்.
போலிஸ் விஜியைப் பார்த்தார்.
“ஓகே! நாளைக்கு ஈவ்னிங் FM ஸ்டேசன் வாங்க பேசலாம்” என்றாள் விஜி.
“தேங்க்யூ ஜிமிக்கி மேடம், தேங்க்ஸ் மேடம், நான் சொன்னேன்ல ஐ ஆம் வெரி தங்க பையனு..” என சிரித்தப்படி, “நான் போகவா…?” எனக் கேட்டான்.
போலிஸ் விஜியை பார்க்க, அவளும் தலையை அசைத்தாள். ஜனா சென்று பைக்கை எடுத்துக் கொண்டு சென்றுவிட்டான்.
“என்னம்மா, என் உதவி தேவையில்லையே இனி..”
“நத்திங் வொரி மேம், தேவைனா சொல்றேன்”
போலிஸ் கிளம்பவும், விஜி, ரெனி புறப்பட்டனர்.
“என்ன மேடம், அந்த ஆளு மேல் ரொம்ப நம்பிக்கையா…? நீங்க பாட்டுக்கும் வரச் சொல்லிட்டீங்க..? போலிஸை பார்த்ததும் ஏதோ சமாளிச்சுட்டுப் போறானோ”
“அதானே! என்னடி அவன் யாருனே தெரியல”
“போலிஸிற்கு பயந்து போறவன் என்றால் போகட்டும், ஒரு வேளை வந்து மீட் பண்றதுனா பண்ணட்டும்” என்றாள் விஜி கேஷ்வலாக.
“என்னடி இப்படி சொல்ற..? அது சரி நீ தான் ஜிமிக்கி ப்ரோகிராம் பண்றனு எப்படி தெரியும் அவனுக்கு..?”
“ஓ! வரேன் இரு” என பேப்பர்ஸை எடுத்து வைத்துவிட்டு, எழுந்து சென்றாள்.
இருவரும் ஆபிஸ் கேண்டினில் காத்திருந்தனர்.
விஜியும், ரெனியும் அங்கு செல்லவும்,
அவர்கள் முன் அமர்ந்தார்கள்.
“சொல்லுங்க! என்ன விசயமா என்னைய பாக்கனும்…?” எனக் கேட்டாள் விஜி.
“அதான் மேடம், நேத்தே சொன்னேன்ல ஐ வான்ட் யுவர் ப்ரண்ட்ஷிப்..”
“வாட்! சீரியஸா கேக்குறேன், ஆர் யு ஆல்ரைட்..? ஹலோ! உங்க ப்ரண்ட் ஓகேவா இருக்காரா…?” என அமரிடம் கேட்டாள் விஜி.
“டேய்! ஏன்டா இப்படி படுத்துற..? விசயத்தை சொல்லுடா” என்றான் அமர் மெல்ல.
“இப்ப விசயத்தை சொல்லி கையெழுத்து கேட்டா செருப்பால அடிப்பா, அதுக்கு இந்த பைத்தியகாரத்தனமே ஓகே, வெயிட் பண்ணு முதலில் பேசிப்பழகுவோம்” என தன் நண்பன் காதில் ஓதினான் ஜனா.