“நம்ம ரூம்…” என்று அவளின் இருபக்க தோளிலும் கை வைத்து உள்ளே அழைத்து சென்று கதவை சாற்றினான்.
அத்தனை பெரிதாய் ஒரு அறை. சுற்றிலும் இசை சம்பந்தப்பட்ட பொருட்கள் அலங்கரித்திருக்க பிரமிப்புடன் சுற்றிலும் பார்த்தாள்.
ஒரு அலங்கார தடுப்பை தாண்டி உள்ளே நகர்ந்து வர கட்டில். அந்த படுக்கையின் தலைமாட்டில் இருந்த புகைப்படம் கண்டு அப்படியே நின்றுவிட்டாள்.
ஸ்தம்பித்த நிலை தான் மேகாவினது. கண்ணை இங்குமங்கும் அசைக்கமுடியாமல் கருவிழிகள் அசைவற்று போக அதனை பார்த்தாள்.
அவர்களின் இந்த உறவிற்கான அடித்தள நாள். அதிரன் முதன்முதலில் மேகாவை பார்த்த நாள்.
மேகத்திற்கிடையே தன் காதலை கண்ட நாள். இன்றும் யாரும் மறக்கமுடியாத அந்த நாள்.
மேகா அந்த புகைப்படத்தில் லேசாய் தலை உயர்த்தி நாணத்துடன் சிரிக்க அருகே அதிரன் அவளை தலைசாய்த்து புன்னகையுடன் பார்த்த பிம்பம் அத்தனை அழகாய் பெரிதாய் புகைப்படமாய் மாறி இருந்தது.
பார்க்க பார்க்க தெவிட்டவில்லை. இன்னும் அருகே நெருங்கி செல்ல அவளுடனே அதிரனும் கையை கட்டியபடி முன்னே நடந்தான்.
அவனிடமே அவள் பேசி சிரித்ததை போலொரு தோற்றம். தெரியாத யாவரும் அப்படித்தான் நினைக்க கூடும் அளவில் இருந்தது தத்ரூபம்.
“மேகா…” என அழைக்கவும் சுயம் தெளிந்தவள் அவனை திரும்பி பார்க்க,
“பிடிச்சிருக்கா?…” என்றான் அவளிடத்தில்.
அந்த கேள்வி எதற்கானது? ஆனால் எதற்கு கேட்டிருந்தாலும் அவளுக்கு பிடித்ததே.
அவனையும் அவனின் எதிர்பார்ப்பில்லா காதலும், இந்த பார்வையும், புன்னகையுடனான பேச்சும் எல்லாம் எல்லாம் அவன்பக்கம் சாய்த்தது.
கொஞ்சமும் வலிக்க செய்துவிடாத அதிரனின் செயல்கள் இன்னும் பெண்ணை சித்தம் கலங்க செய்துகொண்டு இருந்தது.
“என்ன நம்பிக்கைல நீங்க…” அந்த புகைப்படத்தை மேகா காண்பிக்க அதற்கு மேல் வார்த்தைகளை தேட,
“இந்த மேகம் எனக்கே எனக்குன்னு எனக்குள்ள உண்டான உணர்வு சொல்லிய நம்பிக்கையில் தான்…” என்றவன் அவளை நெருங்கி பின்னிருந்து அணைத்துக்கொள்ள தோளில் தலை சாய்ந்துகொண்டாள்.
“நானுமா? எனக்கு தெரியாதே?…” என்று பின்வாங்க அவளை இரு கைகளுக்குள் நிறுத்திக்கொண்டான் நகரவிடாமல்.
“நான் இருக்கேன் மேகா, நான் சொல்லித்தருவேன். வீணை பக்கமா திரும்பி நில்லு…” என்று அவளின் பின்னே நெருக்கமாய் நின்றான்.
“லெப்ட் ஹேண்டை இங்க வை…” என்று அவளின் கையை உயர்த்தியவன் வீணையின் ஒருபக்கத்தில் அவள் விரல்களை வைத்து தன் விரலையும் அதன் மேல் வைத்தான்.
“நான் சொல்லாம மூவ் பண்ண கூடாது மேகா…” குரல் கரகரப்பாய் கிசுகிசுப்புடன் வெளிவர மேகா தலையை மட்டுமே அசைத்தாள்.
“தந்தி ரொம்ப சென்சிட்டிவ். உன் மாதிரி சாஃப்ட். பார்த்து ஹேண்டில் பண்ணனும். நானே உன் விரலை மூவ் பண்ணுவேன் பொண்ணே. என் பேச்சை கேட்கனும்…” அவன் என்ன சொல்கிறான் என புரியும் நிலையில் மேகா இல்லை.
வலது கை விரல்களை எடுத்தவன் வீணையின் இன்னொரு பகுதியில் வைத்தான். மேகாவின் தொண்டைக்குள் என்னவோ சிக்கிக்கொண்ட உணர்வு.
இப்போது அவனின் நெருக்கத்தை, குரலின் மாற்றத்தை, அவனின் அணுகுமுறையை என்று கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் உள்வாங்கிக்கொண்டு இருந்தாள்.
“ரெடி…” என கேட்க தலையசைக்கவும் இடதுபக்க கழுத்தில் உரசி லேசாய் தன் தலையை அழுத்தியவன் மச்சத்தில் முத்தமிட மேகா கண்ணை இறுக்கமாய் மூடிக்கொண்டாள்.
“மூவ் மேகா…” என்றபடி அவன் பாடலை வார்த்தைகளின்றி ஹம்மிங் மட்டும் செய்து வீணையை வாசிக்க மேகாவால் எதிலும் ஒன்ற முடியவில்லை.
என்ன பாடல், என்ன பாடுகிறான் என்று ஒருபக்கம் மனது வேகமாய் அதனை தானும் மனதிற்குள் ஓட்டிப்பர்த்து தேட அவளின் கவனத்தை சிதறடித்தான் அதிரன்.
ரசனையான, குளுமையான புன்னகை அவளின் திணறலை உணர்ந்து அவனிதழ்களில் பூ பூத்தது.
அவன் அவள் விரல்களை இங்குமங்கும் வீணையில் மீட்ட உள்ளுக்குள் சிலீரென்ற உணர்வு மேகாவிடம்.
அந்த பாடலும், அவன் பாடியதும், அதன் பொருளும், அன்றைய நாளும் வீணையின் ஸ்வரமும் என்று அடுத்தடுத்ததாக மூளை எடுத்துக்கொண்டுக்க இப்போது மேகா மொத்தமாய் அதிரனின் கட்டுப்பாட்டில்.
“விடுங்க…” என்றவளால் விலகமுடியாமல் போக சத்தமான சிரிப்புடன்,
“கையோடு கை சேர, மெய்யோடு மெய் சேர…” என வார்த்தைகளில் முடித்து புன்னகைத்தான் அதிரன்.
பாடலை பாடிய போதைக்குரல் மொத்தமாய் அவளை சுருட்டிக்கொள்ள மேகா கலங்கி போனாள்.
தன்னை நிலைப்படுத்த மேகாவின் வலதுகை விரல்கள் தந்தியை அழுத்தமாய் பிடிக்கும் முன்னர் அவள் விரல்கள் மேலிருந்த தன் விரலை வருடியவன் அவள் உள்ளங்கைக்குள் கொடுத்து கோர்த்து இழுத்து அவளிடையோடு சேர்த்தணைத்தான்.
“அதி சொல்லு மேகா…” என்றவனின் சின்ன புன்னகையும், ரகசிய சிரிப்பும் மேகாவின் உணர்வுகளை எரிமலையாக்கி இருந்தது.
அவனின் கைகளின் வேகமும், தீண்டலும் உள்ளே தடதடக்க செய்ய அங்கேயே மடிந்து அமர போனவளை தன்பக்கம் திருப்பி அணைத்தவன்,
“வா வா மீண்டும் மீண்டும் தாலாட்டு…” என பாடியவனின் கைகள் மெல்ல நெகிழ்ந்ததும் அணைப்பிலிருந்து விடுபட்டவளின் கையை இறுக்கமாய் பற்றிக்கொண்டான்.
“இந்த மேகம் என்னை தாலாட்டுமா?…” என அதிரன் கேட்டதும் வெட்கத்துடன் அவனின் நெஞ்சில் சாய்ந்துகொண்டவளின் தலையசைப்பில் அதிரனின் கட்டுப்பாடுகள் மொத்தமும் தகர்ந்தது.
அத்தனை நாளுக்கான தவிப்பும் அன்று முற்றுபெற்றுவிடும் என நினைக்க அவனின் எண்ணம் பொய் என்பதை போல இன்னுமே அவனின் தவிப்புகள் கூடத்தான் செய்தது மேகாவின் மென்மைகளில்.
“மேகா…” என அழைத்து அழைத்தே அவளை அவன் வசத்தில் மொத்தமாய் நிலைகுலைய செய்திருந்தான்.
“ப்ளீஸ்…” என்றவளுக்கு பதிலாய் அவனின் இதழ் பதிப்புகள் பரிசாக கிடைக்க தொண்டையில் நீர் வற்றியது மேகாவிற்கு.
மெல்லிய விளக்கொளியில் அவளின் முகம் பார்த்து மூடியிருந்த இமையின் நெகிழ்வான அசைவுகளுக்கேற்ப அவளை தன் மென்மையான ஆளுகையால் ஆக்கிரமித்தான்.
அவனின் மெய் தீண்டலில் கூச்சங்கள் ஆர்ப்பரிக்க மெல்லிய விலகளில் கூட சிரித்து, ரசித்து அவளை இசைத்தான் அதிரன்.
“டோன்ட் மூவ் மேகா…” என்றவனின் ரகசிய சம்பாஷனைகள் அவளை இன்னும் வெட்க கூட்டில் கொண்டு சேர்க்க அன்றிலாய் அவளோடே சேர்ந்து இணைந்து பயணித்தான் அதிரன்.
அவன் அத்தனை நாள் காத்திருப்பின் காதல் உணர்வுகளை தேனை சேர்த்து வைத்த தேனியின் வேகத்தில் துளித்துளியாய் அவளிடம் சேர்ப்பிக்க இதோ அவன் எதிர்பார்த்த அந்த நொடி,
“அதிரா…” அழைத்துவிட்டாள் அவனின் மேகப்பெண்.
“ஜஸ்ட் வாவ் மேகா. இன்னும் கூப்பிடு…” என்று அவளை மேலும் மேலும் அழைக்க செய்தான்.
அதிரன் சொல்லியபடி அவளின் சிணுங்கல்களிடையில் அதி என்னும் அழைப்பும், மேகா என்னும் தவிப்பும் முத்த சத்தத்துடன் சிக்கி போர் புரிந்தன.
ஆலிங்கனம் மொத்தமும் அதிரனின் ஆட்சியானது. அவனின் அதி நாமம் மேகத்தின் பாஷையானது.
மேகம் தாலாட்ட, கூடல் தீ மூட்ட, பொய்கையாய் இன்பவெள்ளம் இருவரையும் சீராட்டியது.