‘இந்த சேலஞ் கூட இல்லாட்டி எப்படி. முயற்சி பண்ணி கூட பார்க்காம வாய்ப்பு இல்லைனு நான் எடுத்துக்க மாட்டேன்’ என தனக்கே கூறிக் கொண்டவன் அதற்குப் பின் அவளை அசௌகர்யப்படுத்தும் விதத்தில் எதையும் கேட்கவில்லை.
சீக்கிரமே உணவை முடித்து விட அதற்கு மேல் அவளை பிடித்து வைக்கக் காரணமும் கிடைக்கவில்லை.
“தேங்க்ஸ் ஃபார் எவ்ரிதிங் அலெக்ஸ். இட் வாஸ் வொண்டர்ஃபுல் மீட்டிங் யூ” என்றவள் புன்னகைக்க,
“மை பிளஷர்” என்று அலெக்ஸும் புன்னகையுடனே விடை பெற்றான்.
மனமோ, இங்கிருக்கும் ஒரு நாளில் மீண்டும் அவளை எப்படி சந்திப்பது என்று கணக்கிட துவங்கியது.
தனது அறைக்கு வந்த மிருதுளாவோ, வலியிலும் அசதியிலும் உறங்கி விட, ஜெனி வந்து அவளை அழைத்த போது மாலை ஆகி இருந்தது.
அந்த சுற்றுலா தளத்திற்கு சொந்தமான மரவீடுகளில் தங்கி இருந்த விருந்தினர்களுக்காக, வரவேற்பறையில் அன்று மாலை பல விதமான பொழுதுபோக்கு நிகழ்ச்சிகளுக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தனர். விருப்பமுள்ளவர்கள் முன்பே பதிவு செய்து கொள்ளலாம்.
ஜெனியும், பீட்டரும் கரியோக்கி (karaoke) நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்பதாக இருக்க, அதற்கு மிருதுளாவை அழைத்துச் செல்வதற்கு தான் ஜெனி அவளைத் தேடி வந்திருந்தாள்.
மிருதுளாவின் கையில் இருந்த பிளாஸ்திரியைப் பார்த்தவள்,
“ஐ ஆம் ஓகே, உடம்பு வலி தான். நான் பெயின் கில்லர் போட்டுட்டு தான் தூங்கினேன். சோ ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லை. கிவ் மீ ஃபைவ் மினிட்ஸ்” என்றவள் மடமடவென முகம் கழுவி, உடை மாற்றி வந்தாள்.
தோழியின் வேகத்தை மெச்சிய ஜெனி, அவள் இன்னும் சற்று சிரமத்துடனே நடப்பதைப் பார்த்தவள் “உனக்கு முடியாட்டி நீ ரெஸ்ட் எடு லவ்லி” என்க,
“கொஞ்ச தூரம் தானே, அங்க வந்து உட்கார்ந்துக்குறேன். நீங்க பாடுறது கேக்குறதுக்கு ஒரு நல்ல சான்ஸ். அது மிஸ் பண்ண முடியுமா?” என சிரித்துக் கொண்டே பதிலளித்து, ஜெனியுடனே கிளம்பினாள்.
அவர்கள் இருவரும் வரவேற்பறையை அடைந்ததும் அங்கு விருந்தினர்கள் சிலர் குழுவாக பேசிக் கொண்டிருக்க, அவர்களுள் கையில் ஆளுக்கொரு பியர் டின்னுடன் நின்று கொண்டிருந்த அலெக்ஸும், பீட்டரும் அடக்கம்.
“ஹே கைஸ்” என ஜெனி அவர்களுடன் இணைய, அவளுடன் மிருதுளாவைக் கண்ட அலெக்ஸின் கண்கள் வியப்பில் விரிந்தது.
மிருதுளா அவனைப் பார்த்து ஒரு அறிமுக புன்னகையை செலுத்த, பீட்டர் அலெக்ஸை இருவருக்கும் அறிமுகம் செய்தான்.
“நானும் மிருவும் ஏற்கனவே காலைல மீட் பண்ணிட்டோம் பீட்” என்ற அலெக்ஸ், ஜெனியிடம் தன்னை முறையாக அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டான்.
அவனிடம் தன்னை அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டே, ஜெனி மிருதுளாவை கேள்வியாக பார்த்தாள்.
“நான் சொன்னேன்ல ஜெனி, கீழ விழுந்துட்டேன்னு. அப்போ, அலெக்ஸ் தான் ஹெல்ப் பண்ணாங்க” என்ற மிருதுளா, ஜெனி, பீட்டரிடம் நடந்ததை விளக்கினாள்.
அதைக் கேட்ட இருவரும், அவர்கள் பங்குக்கு அலெக்ஸுக்கு நன்றி தெரிவித்தனர். அதற்குள் அவர்கள் இருவருக்கும் நிகழ்ச்சி துவங்குவதற்கான அழைப்பு வர, மிருதுளா தான் பார்த்துக் கொள்வதாகக் கூறி அவர்களை அனுப்பி வைத்தாள்.
மீண்டும் மிருதுளாவுடன் பேசுவதற்கு ஒரு வாய்ப்பு. அலெக்ஸுக்கு ஏதோ வானில் பறப்பது போல் இருந்தது. இந்த உணர்வுகள் புதிதென்பதால் சிறு பதட்டமும் கூட.
இயல்பாக அவளுடன் ஒரே மேஜையில் அமர, மிருதுளாவுக்கும் எதுவும் வித்தியாசமாக தெரியவில்லை. தனியாக அமர்வதற்கு பதில் ஒரு தெரிந்த முகம் மேல் என்று தான் அவளது எண்ணம்.
அது தெரியாமல் அலெக்ஸின் முகம் சற்று பிரகாசமானது போல் இருந்தது. இந்த முறை இருவருக்கும் பொதுவாக பேச பீட்டர், ஜெனி இருப்பதால் அவர்களைப் பற்றி மிருதுளாவிடம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
அப்படியே மிருதுளாவைப் பற்றியும் தான். வினயுடனான அவளது மண முறிவைக் குறித்தும் அவனுக்கு ஏதோ புரிவது போல் இருந்தது. ஒரு இக்கட்டான நிலைமையில் அவள் இருந்த போது, ஜெனி உதவியது பற்றி பெருமையாக கூறிக் கொண்டிருந்தாள்.
அவன் அதிகம் முயற்சி எடுக்காமலேயே, அவளோடு பேசுவதற்கும், இன்னும் அவளைப் பற்றி தெரிந்து கொள்வதற்கும் அலெக்ஸுக்குக் கிடைத்த வாய்ப்பை நன்றாகவே பயன்படுத்திக் கொண்டான்.
ஈர்ப்பு…கண்டிப்பாக ஒத்துக் கொள்ள வேண்டிய விஷயம் தான். மிருதுளா எந்த பிரயத்தனமும் இல்லாமல் அவனை வெகுவாக ஈர்க்கிறாள் தான். ஆனால் அதன் எல்லைகள் அவனுக்கு பிடிபடவில்லை.
பிடித்திருக்கிறது என்பதை தாண்டி அடுத்த கட்டத்துக்கு எப்படி நகர்த்துவது என்பதும் அவனுக்கு கேள்விக்குறி தான். சில மணி நேரங்கள் சந்தித்த ஒரு பெண்ணால் இந்த அளவு தான் பாதிக்கப்படுவதே இன்னும் அவனுக்கு நம்ப முடியாத விஷயம்.
அதிலும், அவளுக்கு அந்த ஈர்ப்பு கூட இருக்கிறதா என்றால் சந்தேகம் தான். அவள் ஏதோ கல்லையும், மண்ணையும் பார்ப்பது போல் தான் அவனை பார்த்து வைக்கிறாள்.
ஒருவேளை நடந்த விஷயங்களால், நன்மதிப்பு வேண்டுமானால் கொஞ்சம் இருக்கலாம். அதன் காரணமாகவே, இப்பொழுது அவள் கூட இருப்பதும், பேசுவதும். ஏதாவது ஒரு வகையில் அந்த நம்பிக்கை குறைந்து விட்டால், அவ்வளவு தான். பேச்சிற்கே பஞ்சமாகி விடும்.
எது புரிந்ததோ இல்லையோ அலெக்ஸுக்கு இந்த விஷயம் தெள்ளத் தெளிவாக புரிந்தது. அங்கிருந்த வேறு யாருடனும் பேசுவதற்கோ, அவர்களைப் பற்றி அறிந்து கொள்வதற்கோ, மிருதுளா எந்த முயற்சியும் எடுக்கவில்லை, ஆர்வமும் காட்டவில்லை.
பீட்டர் அலெக்ஸை அறிமுகம் செய்த பின் ஜெனி இலகுவாக இன்னும் சிலரிடமும் பழகி இருந்தாள். ஒருவேளை அதிலிருந்து தப்புவதற்காகவே மிருதுளா, தன்னுடன் வந்து விட்டாளோ என்று கூட தோன்ற ஆரம்பித்து விட்டது அலெக்ஸுக்கு.
அந்த அளவுக்கு அமைதியோ அமைதி. அலெக்ஸும் தனிமை விரும்பி தான். அவனும் பெரிதாக புது நபர்களிடம் பேச மாட்டான் தான். ஆனால் மிருதுளாவோ இன்னும் ஒரு படி மேல் என்பது போல் தான் இருந்தது அவளது செயல்கள்.
அவள் அவனிடம் இலகுவாக பேசுவதே பெரிய விஷயம் தான் போலும். அலெக்ஸ் ஒருபக்கம் அவளோடு சுவாரசியமாகப் பேசிக் கொண்டிருந்தாலும், இந்த விஷயங்கள் எல்லாம் அவன் மனதில் இன்னொரு பக்கம் ஓடிக் கொண்டிருந்தது.
மிருதுளாவுக்கு என்ன புரிந்ததோ. அவனது யோசனையை வேறு மாதிரி எடுத்துக் கொண்டவள்,
“சாரி, உங்கள ரொம்ப போர் அடிக்கிறேனா?” என தயக்கமாக வினவினாள்.
“நோ, நாட் அட் ஆல். இன் ஃபாக்ட் கொயிட் தி ஆப்போசிட்” என மெல்ல கண் சிமிட்டி, சிரித்தான்.
‘அவ்ளோ இண்டெரிஸ்டிங்காவா இருக்கு? அப்படி என்ன நம்ம பேசிட்டோம்? ஒருவேளை சும்மா ஒரு பேச்சுக்கு நம்ம மனசு கஷ்டப்படக் கூடாதுன்னு சொல்றாரோ?’ என அவள் யோசிக்க, அதைப் புரிந்தவன் போல்,
“பேச்சுக்கு சொல்லலை மிரு. நிஜமாத்தான் சொல்றேன். பொதுவா நான் யார் கிட்டயும் பெர்சனல் விஷயங்களை பேச மாட்டேன். ஆனால் நம்ம பேச்சு ரொம்ப இண்டிரெஸ்டிங். அதுனால தான் அப்படி சொன்னேன்” என அவளை ஊக்கினான்.
அதற்கு ஏதோ ஒப்புக்கு தலையாட்டி வைத்தாள்.
“நாளைக்கு என்ன பிளான் மிரு? பைக் ஒரு ரெண்டு நாளைக்கு ஓட்ட முடியாதுன்னு நினைக்கிறேன்.”
“ரெண்டு நாளா? அதுக்கு இன்னியோட மூடு விழா தான். ஒரு விஷயம் ஒத்து வரலைன்னா அதைப் பிடிச்சு தொங்க கூடாது. இனிமேல் பைக் பக்கத்தில கூட போக மாட்டேன்”
‘இது என்ன ஆட்டிட்யூட்?’ என நினைத்தவன், அவளைப் பார்த்து கேள்வியாக கண் சுருக்கி புருவம் தூக்கினான்.
“ஒரு தடவை சரியா வரலைன்னா, அடுத்த முறை எங்க தப்பாச்சுன்னு பார்த்து அதை சரி பண்ணனும். தகுந்த பயிற்சி, பாதுகாப்பு கவசம் எல்லாம் போட்டுட்டு முயற்சி பண்ணனும். நானா இருந்தா அப்படி தான் பண்ணுவேன்”
“சொல்றது ஈசி, செய்றது தான் கஷ்டம்”
“யாரு இல்லைன்னு சொன்னது. கஷ்டம் தான். ஆனா அந்தக் கஷ்டம் தற்காலிகம் தான். சில முறை பயிற்சி எடுத்து கத்துக்கிட்டோம்னா, அப்புறம் ரொம்ப இயல்பான விஷயமா செய்ய ஆரம்பிச்சிடுவோம்.” என்று சற்று நிதானித்தவன்,
“நான் சொன்னது பைக் ரைடிங் மட்டும் பத்தி இல்ல மிரு” என்று நிறுத்தினான்.
அவள் அவனை கேள்வியாகப் பார்க்க,
“நாளைக்கு சாயந்திரம் நான் லண்டன் கிளம்பிடுவேன். காலைல இரண்டு மணி நேரம் கயாகிங் (படகு சவாரி) புக் பண்ணிருக்கேன். உனக்கு வேற பிளான் இல்லாட்டி, வில் யூ ஜாயின் மீ?” என்று கேட்டான்.
அவள் பதில் சொல்லாமல் அமைதி காக்க,
“கன்சிடர் இட் அ டேட்” என்று விட்டான்.
அவன் கூறியது சரியாக கேட்டோமா என்று அதிர்ந்து அவனைப் பார்க்க,
“எஸ், உனக்கு சரியா தான் கேட்டுச்சு” என எதிர்பார்ப்புடன் அவளைப் பார்த்தான்.
“என்னது டேட்டா?” என அதிர்ச்சி விலகாமலே அவனைப் பார்த்து கேட்க,
“ம்ம்ம், லெட் மீ பி ஃபிராங்க். ஐ திங்க் ஐ லைக் யூ. ஏன்னு காரணம் எல்லாம் எனக்கு தெரியல மிரு. யூ இம்பாக்ட் மீ இன் சம் வே. அது ஏன்னு எனக்கு தெரியனும்.
ஐ வாண்ட் டு ஸ்பெண்ட் சம் டைம் வித் யூ. அதுக்கான இன்விடேஷன் தான், வேற ஒன்னும் இல்ல.
அண்ட் என் மேல உனக்கு ஏதோ ஒரு விதத்துல நம்பிக்கை இருக்கனும். இல்லாட்டி இந்த மாதிரி என்கிட்ட உட்கார்ந்து பேசிட்டு இருக்க மாட்ட. ஐ ப்ராமிஸ், உன் நம்பிக்கைய கலைக்கிற மாதிரி எதுவும் நடக்காது.”
“எனக்கு டேட்டிங் எல்லாம் பழக்கம் இல்லை” என தயக்கமாகவே கூறினாள்.
“ஹேய், இட்ஸ் ஜஸ்ட் நம்ம சேர்ந்து டைம் ஸ்பெண்ட் பண்றது. ஒருத்தர ஒருத்தர் புரிஞ்சுகிறது. அவ்ளோ தான். நீ டென்ஷன் ஆகாத. நம்ம கயாகிங் தான் போறோம். வேற ஒன்னும் இல்ல. ஓகே?”
“நான் ஜெனிகிட்ட கேட்டுட்டு சொல்றேன்”
அதில் சற்று சுணங்கியவன்,
“வாட்டெவர். நான் காலைல எட்டு மணிக்கு ரிஷப்ஷன்ல உனக்கு வெயிட் பண்ணிட்டு இருப்பேன். குட் நைட்” என்று அவளிடம் விடை பெற்று அவனது அறைக்கு கிளம்பி விட்டான்.
அவன் கிளம்பிய சற்று நேரத்தில், ஜெனியும், பீட்டரும் வந்து விட அவர்கள் பாடியதைப் பாராட்டினாள். அவர்களுடனேயே இரவு உணவை முடித்துக் கொண்டவள், அடுத்த நாள் திட்டங்களை குறித்துப் பேசினாள்.
அடுத்த நாளும் அவர்கள் இன்னொரு மலையேற்றத்திற்கு செல்வதாக கூறி, அவளுக்கு அங்கிருந்த சில பொழுதுபோக்கு அம்சங்களை பரிந்துரைத்தனர்.
சற்று நேரம் அமைதி காத்தவள், அலெக்ஸின் அழைப்பை பற்றி கூறினாள்.
ஜெனி ஆச்சரியத்தில், “வ்வ்வ்வ்வாட்ட்ட் டேட்டா?” என்று கத்தியே விட்டாள். அவர்களுக்கு அருகில் இருந்த மேஜைகளில் இருந்தவர்கள், சிரித்துக் கொண்டே இவர்களை திரும்பி பார்த்து விட்டு, மீண்டும் அவர்கள் உணவில் கவனம் வைத்தனர்.
“ஓய், உண்மைய சொல்லு லவ்லி. உனக்கு முன்னாடியே அலெக்ஸ் தெரியுமா? நீ சொல்லி தான் அவன் வந்திருக்கானா?” என கேள்விகளை அடுக்கினாள்.
“நான் சொல்லி எல்லாம் அவர் வரல. ஒரு வாட்டி டிரெயின்ல பார்த்திருக்கேன். அவ்வளவு தான்” என சடைத்துக் கொண்டாள்.
“என்னது, டிரெயின்ல பார்த்திருக்கியா? இது எப்போ?”
“நான் சொன்னேன்ல, ஒரு ஸ்கூல் டீன் ஏஜர்ஸ் இன்சிடெண்ட். அது அலெக்ஸ் தான் அந்தப் பசங்கள மிரட்டி அந்தப் பொண்ணுக்கு ஹெல்ப் பண்ணாங்க”
“ஓ வாவ், இவன் தான் அந்த ஹீரோவா? இன்னிக்கு தானே அவன் உன்னைப் பார்த்திருக்கான்? அதுக்குள்ள டேட்டா? இது ஓவர் ஸ்பீடா இருக்கே லவ்லி” என மீண்டும் மிருதுளாவை சீண்ட, பீட்டர் தான் அவளை ஜெனியின் கேலியில் இருந்து காப்பாற்றினான்.
“இட்ஸ் அப் டு யூ மிருதுளா. ஹீ சீம்ஸ் லைக் அ குட் கை. உனக்கு கம்ஃபோர்ட்டா இருந்தா தாராளமா போய்ட்டு வா. இல்லாட்டி சிம்பில், நோ தேங்க்ஸ், அவ்ளோ தான்.
இட்ஸ் டைம் மிருதுளா. ஸ்டெப் அவுட் ஆஃப் யுவர் கம்ஃபோர்ட் சோன். மீட் பியூப்பில், அதுல என்ன தப்பு இருக்கு?” என்றான்.
தன் கேலியை கைவிட்ட ஜெனியும், அவள் பங்கிற்கு தோழியை ஊக்க, மிருதுளாவுக்கு இன்னும் இரு மனமாகத்தான் இருந்தது. பல வருடங்களாக, சொந்தமென நினைத்த உறவே, வெகுவாய் பொய்த்துப் போய் இருக்க, யாரென்றே தெரியாத புது நபர்களால் என்ன மாற்றம் வந்து விட போகிறது என்று தான் யோசித்தாள்.
அதே நேரம் அலெக்ஸின் எதிர்பார்ப்புடன் கூடிய பார்வையை புறந்தள்ளவும் மனம் வரவில்லை.
அலெக்ஸும் மிருதுளாவைப் போலவே இருமனமாகத்தான் தவித்துக் கொண்டிருந்தான்.
ஒரு பக்கம், ‘என்ன அவசரம்? ஏன் இப்படி முட்டாள்தனமாக நடந்து கொண்டோம்?’ என தன்னை கடிபவன், மறுபக்கம், ‘இதை விட்டா எப்ப வாய்ப்பு கிடைக்கும்னு தெரியாது. ஒரு வேளை கேட்டிருக்கலாமோ என ஃபீல் பண்றதுக்கு, இது பெட்டர்’ என தேற்றியும் கொண்டான்.