சந்தேகமாய் ஜன்னல் உள்ளே எட்டிப்பார்த்தவள் அவன் இல்லை என்று பார்த்து உதட்டை சுளித்து தன்னுடைய அடிமைக்கு அழைத்தாள்.
வைஷ்ணவியோ கனவு சிரிப்போடு, “நான் என்ன பண்ணிட்டு இருக்கேன் சொல்லு பாப்போம்?” அங்கும் இங்கும் நடந்துகொண்டே அவன் வீட்டு மாடியை பார்த்து அவனையே ரசிப்பது போல் இருந்தது அவள் கண்கள்.
“திருட்டு பூனை திருட போற மாதிரி எதுத்த வீட்டை குறுகுறு-னு பாத்துட்டு இருப்ப”
‘எப்படி கண்டு புடிச்சா… வீட்டுக்கு எதுவும் வந்துருக்காளா?’ எட்டி கீழே பார்த்தாள், எவரும் இல்லை.
“எப்டி பேபிமா கண்டுபுடிச்ச?”
“நீ விடுற ஜொள்ளுல தான் என் போன் நனஞ்சே போச்சே” – ஷெர்லின்
வைஷ்ணவி அமைதியாக இருக்க, “என்ன? என்ன கேக்கணும்?”
“இந்த சமயல எப்டி கரெக்ட் பண்றது-னு சொல்றா மச்சான்” கதறிய தோழியின் பரிதவிப்பில் ஷெர்லின் சிரிப்பு அடக்க முடியாமல் சத்தமாக இந்த பக்கமும் எதிரொலித்தது.
“ஏய் நாயரே செல்போன்ல செருப்பால அடிக்க முடியாதுன்னு தானே இப்டி சிரிக்கிற?”
“கமல் டயலாக் பேசுனா ஒடனே கமல் மாதிரி உன்னால ரொமான்ஸ் பண்ண முடியுமா?” எள்ளலாக ஷெர்லின்.
“ஏன் முடியாது. இன்னைக்கு கோவிலுக்கு, நைட் டிபன், சைட் டூ வீடு வண்டில வந்து சமையலுக்கு மேரேஜ் ப்ரப்போஸல் கூட பண்ணிட்டேன். கமல் கூட இவ்ளோ ஸ்பீடா இருக்க மாட்டாரு”
“எல்லாத்தையும் ஒரே நாள்ல பண்ணிட்டியா? அடியே காஜூ…” சத்தியமாக ஷெர்லினின் மூளை அவள் கூறுவதை ஏற்க மறுத்தது, அவ்வளவு ஆச்சிரியம்.
“அப்டி எல்லாம் பேசாத பேபிமா. இது காஜூ இல்ல. அதையும் மீறிய புனிதமான காதல்”
“நல்லவேளை கோண்டா மவன் மாதிரி ஒரேடியா பாஞ்சு வைக்கல” பெருமூச்சூடு தலையை ஆட்டி வைத்தாள் ஷெர்லின். நினைக்கவே அவளுக்கு பதறியது.
“வழிய சொல்லு பேபிமா”
“சேர முடியாத உறவுல தான் பாசம் அதிகம் இருக்குமாம் வைஷு…”
சோகமாய் பேசிய தோழியின் நடிப்பை கண்டவள், “அதான் உனக்கும் என் அண்ணனுக்கும் செட் ஆவல போல”
“இதுக்காகவே உன் அண்ணனை கரெக்ட் பண்ணி… உன் கையாலேயே அவன் கட்டுற தாலில மூணாவது முடிச்சு போட வைக்கிறேன்” – ஷெர்லின்
“நீ அவனை கரெக்ட் பண்றதுக்குள்ள அவன் வேற பொண்ண இழுத்துட்டு ஓட போறான். பேச்ச மாத்துன செருப்பாலேயே அடிப்பேன். ஒழுங்கா இந்த சமயல உசார் பண்ண கிளீன் மேப் ஒன்னு போட்டு குடு. நீ எனக்கு ஹெல்ப் பண்ணா நானும் உனக்கு பண்ணுவேன் என் கூட பொறந்த தடிமாட கரெக்ட் பண்ண”
ஒரு நிமிடம் தீவிரமாக யோசித்த ஷெர்லின், “கார்த்திக் அண்ணாகிட்ட நீ என்ன என்ன நோட் பண்ணிருக்க சொல்லு” உடனே குதூகலம் பிறந்தது ஷெர்லின் கேள்வியில் வைஷ்ணவிக்கு.
“கண்ணு முழி கருப்பு ஆனா பார்வை என்னைக்கும் தப்பா இருந்ததில்ல. ஷார்ப் நோஸ் இருந்தா நல்லா இருந்திருக்கும் ஆனா இவருக்கு கொஞ்சம் சப்ப மூக்கு தான். மான்லி லிப்ஸ்… பொண்ணுங்களுக்கு இருக்குற மாதிரி அதே ரெட்டிஷ்னஸ். லிப்ஸ்க்கு டிப்ஸ் வேணும்னா தாராளமா அங்க கேக்கலாம்”
வைஷ்ணவி கூறுவதை எல்லாம் மெத்தையில் படுத்து அமைதியாக கேட்டவன் தன்னுடைய இதழ்களை நா கொண்டு ஈரப்படுத்தி முடித்த பொழுது தான் அவள் தன்னை ரசித்ததை எந்த கோவமும் காட்டாமல் கேட்டுக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்தான்.
‘கார்த்தி வேணாம்டா… வேணாம்’ தனக்குள்ளேயே சொல்லி வைக்க மட்டும் தான் முடிந்தது.
“அந்த கை. இத நான் சொல்லியே ஆகணும். அவ்ளோ மான்லி தெறியுமா? இப்போ கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி கூட நான் பேசுறத கேக்க புடிக்காம எரிச்சலோடு லெப்ட் ஹாண்ட் மிடில் பிங்கர் வச்சு நெத்தில தேச்சார் பாரு… பாஹ்… அந்த பிளாக் ஸ்ட்ராப் வாட்ச். பிரவுன் கலர் ஸ்ட்ராப் போட்ருந்தா இன்னும் நல்லா இருக்கும். பரவால்ல அது கூட அழகு தான். அப்றம் வண்டி ஓட்டுறப்ப அந்த முடி பண்ற சேட்டையை எல்லாம்…”
“இதோட நீ நிறுத்தல அப்றம் பாலா படம் வசனம் எல்லாத்தையும் நான் அவுத்து விடுற மாதிரி இருக்கும்”
“இல்ல நான் சொல்லுவேன்” தோழியின் எச்சரிக்கை எல்லாம் வீணாக தான் போனது, “ஆரம்பத்துல கலர் தான் இடிச்சது ஆனா இப்போ அதுவும் ஓகே. எனக்கு பக்கத்துல நின்னா நான் கொஞ்சம் கலரா தெரிவேன்ல?” இவள் பேசியதை கேட்டு தலையில் அடித்துக்கொண்டான் கார்த்தி.
“ஏட்டி நான் அவருக்கு புடிச்சது புடிக்காதது கேட்டா நீ என்னடி அவரை அங்குலம் அங்குலமா அளந்து வச்சிருக்க?”
“தப்பு தப்பா பேசாத ஷெரூ… தப்பு தப்பு வாயில போட்டுக்கோ”
இரட்டை அர்த்தத்தில் பேசும் வைஷ்ணவியின் பதிலில் கடுப்பானவள், “இதுக்கு தான் என்ன பெத்த ஜீவன் அன்னைக்கே சொல்லுச்சு இவ சவகாசம் எல்லாம் நமக்கு வேணாம்னு. கேட்டேனா நான்? நீ காட்டுன அந்த இலந்தைப்பழம் ரெண்டுக்கு ஆசைப்பட்டு இன்னைக்கு வாழ்க்கையவே தொலைச்சிட்டு நிக்கிறேன்”
“நீ தொலைச்ச அந்த வாழ்க்கையை என் அண்ணன் உனக்கு தருவான் தோழியே” கால் வலிக்க சென்று மறுபடியும் ஊஞ்சலில் அமர்ந்துகொண்டாள்.
“அதெல்லாம் பேசியாச்சு” பெருமையாய் இருந்தது வைஷ்ணவிக்கு.
“பாப்பா… சுபிய வளச்சு போட்டா போதுமா? அவ அந்த வீட்டுல டம்மி பீஸ்”
“நான் மெயின் பிச்சர என் பக்கம் இழுத்து ஆறு மணி நேரம் ஆச்சுடி என் டொமேட்டோ” எத்தனை ஆச்சிரியம் தான் வைப்பாள் இவள்?
அந்த பக்கம் கார்த்திக் இவள் பேசுவதை கேட்டு… ‘இதெல்லாம் என்ன பழக்கம்’ தன்னையே திட்டி கட்டிலில் குப்புற படுத்து உறங்க ஆயத்தமானான்.
“யாரு?” – ஷெர்லின்
“வேற யாரு… என் மாமியார் தான்” வெற்றி புன்னகை சத்தமாய் இருளை கிழித்து ஒலித்தது.
“ஏன் அப்டியே மொத ராத்திரிக்கு டேட்டயும் குறிச்சிட்டு வந்துருக்கலாமே”
தோழியின் நக்கலில் பல்லை காட்டியவள், “ஹிஹி… அதெல்லாம் அப்றம் பாக்கலாம்” சமாளித்தாள்.
“அவங்களுக்கும் குட்டி டம்மி தான். மெயின் பீஸ் அவங்க அப்பா தான்” – ஷெர்லின்
“யார் சொன்னா? அந்த வீட்டோட சைலன்ட் கிங் அவங்க அம்மா தான். இன்னைக்கு சைட்ல கார்த்திக் அம்மா என்கிட்டே பேசிட்டு இருந்தாங்க. பத்தே பத்து நிமிஷம் தான். ஆனா அவர் பொண்டாட்டிய நிமிசத்துக்கு ரெண்டு தடவ பாக்குறார். அவ்ளோ பிரியம் அவங்க மேல. இதுல அவங்க சொல்லி அவர் கேக்காமலா போயிடுவார்?”
“மெயின் வில்லி தாய் கெழவி இருக்கு” – ஷெர்லின்
“ஒரு ஒலக்கையும் ஒரு டப்பா வெத்தலையும் வாங்கி குடுத்தா முடிஞ்சது”
“உன் குடும்பம் இருக்கே…”
“வாத்தி தான் உண்மையான டம்மி பீஸ். மஹேஷு ஏற்கனவே என்ன தொரத்தி விட நேரம் தேடிட்டு இருக்கு இதுல…”
இரண்டாவது லைனில் ஏதோ ஒரு கால் வர காதிலிருந்து எடுத்து பார்த்த வைஷ்ணவி தோழியிடம், “என் மாமியார் லைன்ல வர்றாங்க”
டாட்டா கூட கூறாமல் இணைப்பை துண்டித்த தோழியை கிடைத்த வார்த்தைகள் எல்லாம் வைத்து சரமாரியாக திட்டு வைத்தாள் ஷெர்லின்.
“சொல்லுங்க த்தை”
அவள் உரிமை அழைப்பில் சிரித்தவர், “ஆண்ட்டி அத்தை ஆகிடுச்சா?”
“ஆமா ஆண்ட்டி அந்நியமா இருக்கே…”
“சரி தான்… ஆனா என் மகன் பெரிய பிரச்சனை ஒன்னு இழுத்து வச்சிருக்கான்டா” அவரது குரலே அவ்வளவு வருத்தத்தை சுமந்து வந்தது.
“நான் உங்ககிட்ட பேசுனது தெரிஞ்சிடுச்சா அவருக்கு?”
“அது தெரிஞ்சிருந்தா கூட பிரச்னை இல்ல வைஷ்ணவிமா. இவன் ஆறு மாசம் வெளிநாடு போறேன்னு அடம் பிடிக்கிறான்”
வைஷ்ணவிகோ தான் பேசியதால் தான் இந்த முடிவோ என்ற சந்தேகம் வர, “உங்க வீட்டுல சுவர் ஏறி குதிச்சு உன் பையன் கழுத்துல கத்திய வச்சா கீழ உங்களுக்கு கேக்காதே?”