ராஜகோபால் அறையில் இருந்து சற்று குதூகலமாகவே வெளியே வந்தான் ஆதி. வேலையில் கவனம் இருந்தாலும், ‘எங்க போனவனை ஆளே காணோம்?’ என ஆதியை எதிர்ப்பார்த்து காத்திருந்த கோகுலுக்கு, அவன் துள்ளல் நடையில் வெளியே வருவதை கண்டதும் ஆர்வமாகி போனது.
ஆதி தன் கேபினுக்குள் நுழைந்த மறுநிமிடம், கோகுலும் ஓடி சென்று அவன் அருகே அமர்ந்துக்கொண்டு, “என்னடா பேசுனீங்க இவ்ளோ நேரம்?” என்றான் ஆவலாய்.
“எல்….லாம் பேசியாச்சு”
“அதான்…!!! என்னன்னு சொல்லுடா…” கோகுல் நச்சரிக்க, “மா…மோய் உன் பொண்ணைக்குடு!’ன்னு பாட்டாவே பாடிட்டோம்ல?” என கெத்தாய் காலரை தூக்கி விட்டுக்கொண்டான் ஆதி.
அவனை மேலும் கீழும் பார்த்த கோகுல், “எல்லா நேரமும் விளையாட்டா தான் பேசுவியாடா நீ? என்ன நடந்துச்சுன்னு உண்மையை சொல்லுடா” என சொல்ல,
“அடப்பாவி, நிஜமாவே இதான்டா நடந்துச்சு” என அவனுக்கும் அவன் மாமனாருக்கும் இடையே நடந்த சம்பாஷனையை சிறிது மசாலா சேர்த்து ஆதி நீட்டி மடக்கி சொல்ல,
“பொதுவா எல்லாரும் லவ் பண்ணுவாங்க, வீட்ல எதிர்ப்பாங்க… இங்க வீட்ல ஓகே சொல்றாங்க… லவ் பண்ற பொண்ணே எதிர்க்குது” என்றான் கோகுல்.
“இட்ஸ் ஆல் இன் தி கேம் மச்சி” என ஆதி தோள் குலுக்க, அவன் அறை கதவை அனுமதியின்றி திறந்துக்கொண்டு உள்ளே வந்தாள் தன்யா.
கோகுல் படக்கென எழுந்து நிற்க, ஆதி சுழல் நாற்காலியில் ஆடிக்கொண்டே, “மேடாஆஆஆம்… ஆவோ ஆவோ! பர்ஸ்ட் டைம் என் ரூமுக்கு வந்துருக்கீங்கோ! வாட் வுட் யூ லைக் டு ஹேவ்?” என ராகம் போட,
“ஹெல் வித் யுவர் ஹாஸ்பிடாலிட்டி ஆதி!” தன்யா கத்த, கொஞ்சமும் அசராது “தேன்க் யூ மேடாம்” என்றான் ஆதி.
தன்யா, “வேலை பார்க்குற நேரத்துல எங்க போன இவ்ளோ நேரம்? யார்கூட வெட்டி பேச்சு பேசிட்டு இருந்த?” என கோகுலை முறைத்துக்கொண்டு அவள் கேட்க,
“எல்லாம் உங்க அப்பா கூட தான்” என ஆதி சொன்னதும், பல்லைக்கடித்தாள் தன்யா.
அவனை வெகு நேரமாய் காணாததால் ‘எங்கே போயிருப்பான்?’ என சிந்தனையிலேயே இருந்தவள், அவன் அறைக்குள் செல்வதை யதேட்சையாய் கேமராவில் கண்டதும், ஒரு வேகத்தில் அவனை காண வந்துவிட்டாள்.
வந்தவளுக்கு ‘எதற்க்காக அவனைத்தேடி வந்ததாக சொல்வது?’ என தெரியவில்லை.
‘அவன் அதை கேட்டுவிட கூடாதே?’ என அவள் நினைக்கும்போதே, “என்னை தேடி தாங்கள் ஓடோடி வந்ததன் காரணம் என்னவோ?” என பழந்தமிழில் ‘உன்னை நான் அறிவேன்!’ என்ற பாவத்தில் சிரிப்பை அடக்கி ஆதி கேட்டுவைக்க, அவன் கண்கள் சிரித்து காட்டிக்கொடுத்ததில் கடுப்பாகி போனாள் தன்யா.
“இந்த மந்த்தோட டீம் மீட்டிங் இன்னும் பெண்டிங் இருக்கு! எல்லாரையும் ஆர்கனைஸ் பண்ணிட்டு சொல்லுங்க! நான் வரேன்” என உடனடியாக அவனுக்கொரு வேலைக்கொடுத்தாள் தன்யா.
“எல்லாரையும் எங்க மேடாம் வர சொல்லட்டும்?” என அவன் சந்தேகம் கேட்க,
“மீட்டிங், கான்பரன்ஸ் ஹால்ல தான் நடக்கும்…! இதென்ன கேள்வி?” என கடுப்படித்தவளை, “ஒருவேளை மொட்டை மாடில நடத்துவீங்களோன்னு நினைச்சேன் மேடாம்” என வெறுப்பேற்றினான் ஆதி.
அவன் ‘மொட்டை மாடி’ என சொன்னதும் உச்ச எரிச்சலில், “கோ டு ஹெல் ஆதி” என்றவள் படாரென கதவை அறைந்து சாற்றிவிட்டு அங்கிருந்து சென்றாள்.
அவள் சாற்றிவிட்டு சென்ற வேகத்தை கண்ட கோகுல் தன்னால், “யப்ப்பா…” என அதிர, ஆதி ஒரு மார்க்கமாய் சிரித்துக்கொண்டிருந்தான்.
“ஏன்டா இவ்வளோ கோவம் மேடம்க்கு? நீயும் கொஞ்சம் ஓவரா தான் போற!”
ஆதி, “ஹாஹா… மொட்டை மாடின்னு சொன்னதும் டென்ஷன் ஆகிருப்பா” என கூலாய் சொன்னான்.
“ஏன், மொட்டை மாடில என்ன?”
“அங்க தானே எங்க காதல் மலர்ந்துச்சு” என விட்டதில் இருந்து தொடங்கினான் ஆதி.
[the_ad id=”6605″]
‘நாள் போறதே தெரியாம ஜாலியா போய்க்கிட்டு இருந்துச்சு! தன்யா சொன்னதுக்காக தீப்தியை கம்பெடீஷன்ல சேர்த்துக்கிட்டேன்… மியூசிக் பியஸ்ட்டா’ நடக்குற நாளும் வந்துச்சு! இதுக்கு இடைப்பட்ட நாட்கள்ல நானும் தன்யாவும் ரொம்பவே நெருக்கமாகிட்டோம்!’
“சீனியர் ஜி! யூ ஆர் ஆசம்!!! லாஸ்ட் இயர் வரைக்கும் ‘ட்ரோபி’ வின் பண்றது எங்களுக்கு கனவா தான் இருந்துச்சு! பட் யூ மேட் இட் பார் அஸ்” என குதித்துக்கொண்டிருந்தான் ஒருவன்.
அந்த பெரிய ஹாலில் பல்வேறு கல்லூரிகளை சேர்ந்த இளசுகள் கூட்டம் கூட்டமாய் குமிந்திருக்க, அதிக போட்டிகளுக்கு நடுவிலும் ஆறில் நான்கு போட்டிகளில் முதலிடம் பெற்றிருந்தது ஆதியின் கல்லூரி.
இறுதியாய், ஒரே ஒரு சுற்று! ‘ஜஸ்ட் அ மினிட்’ சுற்றில் வெற்றிபெறும் கல்லூரிக்கே அதிக மதிப்பெண்களோடு ‘கப்’பை வெல்லும் வாய்ப்பு என்பது தெரிய வர, இப்போதே ஜெய்த்துவிட்டோம் என ஆடிக்கொண்டிருந்தனர் ஆதியின் ஜூனியர்ஸ்.
“யெஸ் சீனியர்! இந்த முறை நம்ம கண்டிப்பா வின் பண்ணுவோம்! பட் என்ன? நீங்க தான் எந்த காம்பெட்டீஷன்லயும் ஜாயின் பண்ணவே இல்லை” என குறையாய் சொன்னாள் ஒருத்தி.
ஆதி, “நான் நிறைய ஸ்டேஜ் ஏறியாச்சு! ஐயம் டையர்ட் ஆப் இட்!” என்றான் ஆதி.
அவன் கண்ணுக்கெட்டிய தூரத்தில் தீப்தியுடன் நின்றிருந்த தன்யா, அவனையே ஆசையாய் பார்த்துக்கொண்டிருக்க, “அச்சோ! உன் ஆளை அப்பறமா சைட் அடிச்சுக்கோ! இப்போ எனக்கு பயமா இருக்குடி!” என்றாள் படபடப்பாய்.
“ஏன் தீப்தி?”
“இதுக்கு முன்னாடி இத்தனை பேருக்கு நடுல நான் பர்பார்ம் பண்ணதே இல்லை! அதுவே நடுக்கமா இருக்கு! இதுல, நான் வின் பண்ணா தான் நமக்கு ‘ட்ரோபி’ கிடைக்குங்குறப்போ, ரொம்ப பயமா இருக்குடி” என்றாள் தீப்தி. அவள் உள்ளங்கை பயத்தில் ஜில்லிட்டு போயிருந்தது.
ஆதியை நெருங்க சாக்கு தேடிக்கொண்டிருந்தவளுக்கு தீப்தியே ஒரு ரூட் போட்டு குடுக்க, அவளை இழுத்துக்கொண்டு ஆதியை சுற்றி நின்ற கூட்டத்தை விலக்கிக்கொண்டு அவன் அருகே போனாள் தன்யா.
அவளை கண்டதும், ‘ம்ம்ம்?’ என அவன் புருவம் உயர்த்த, “தீப்தி ஸ் சோ நர்வஸ்” என்றாள் தன்யா.
[the_ad id=”6605″]
தீப்தியை கண்டவனுக்கு அவள் பதட்டமாய் இருப்பதை அவள் முகமே காட்டிக்கொடுக்க, “எதுக்கு பயம் தீப்தி! நல்லா ப்ராக்டிஸ் பண்ணிருக்க! அப்புறம் என்ன? ஜட்ஜ்மென்ட் என்ன வரும்ன்னு யோசிக்காத! நீ உன்னோட புல் எஃப்பர்ட் போடுறதுல மட்டும் கான்சன்ரேட் பண்ணு! கூட்டத்தை பார்த்து பயம் வரக்கூடாதுன்னா, சிம்பிள்…! கண்ணை மூடிக்கோ! அதான் சிங்கர்ஸ் பாடி லேங்குவேஜ்” என சிரிக்க, தீப்தியும் சற்று ஆறுதலாய் உணர்ந்தாள்.
“நீ வின் பண்ணா தான் நம்ம ட்ரோபி அடிக்க முடியும்! ஒருவேளை உன்னால முடியாம போய்டுமோன்னு அதை நினைச்சு பயப்படுறன்னா, அது தேவையில்லாத பயம்! பிகாஸ் இதுக்கு முன்னாடி ரெண்டு ரவுண்ட்ல நம்ம லூஸ் பண்ணிருக்கோம்! அதுல வின் பண்ணிருந்தா இந்த லாஸ்ட் மினிட் டென்ஷன் கூட நமக்கு தேவையே இருந்திருக்காது! சோ எதையும் உன் தலைல போட்டுக்காம ப்ரீயா விடு” என சொல்ல, ஆசுவாசமானாள் தீப்தி.
‘ஜஸ்ட் அ மினிட்’ சுற்று என்பது கொடுக்கப்படும் ஒரு நிமிட அவகாசத்திற்குள் தங்களது தனித்திறமை மூலம் நடுவர்களை கவர்ந்து மதிப்பெண்களை பெறுவது…! ஒரு கல்லூரிக்கு ஒருவர் மட்டுமே பங்குப்பெற முடியும் எனும்போது, தீப்தியை இறக்க திட்டமிட்டிருந்தான் ஆதி!
அதற்காக, கர்நாட்டிக், வெஸ்டன், போல்க், மெலொடி என அத்தனை வகையான பாடல்களையும் ஒரே டியூனில் அமைத்து, ஒரே நிமிடத்தில் பாடும்படி வடிவமைத்திருந்தான் ஆதி.
அங்கேயே பலமுறை ஆதியிடம் பாடிக்காட்டியிருந்தாள் தீப்தி. அவனும் முழு திருப்தியோடு இருக்க, அப்போது மேடையேறிய ஒரு கல்லூரியின் மாணவி, அப்படியே அச்சடித்ததை போல தீப்தி பாடவேண்டிய, ஆதி வடிவமைத்திருந்த பாடல் தொகுப்பை பாட, ஆதி முதற்கொண்டு அனைவரும் ஸ்தம்பித்து போயினர்.
“சீனியர்? நம்ம சாங்?”
“போச்சு சீனியர்… நம்ம காலி”
“அந்த பொண்ணு ஒன்னும் நல்லா பாடல, தீப்தி பாடுனா வின் பண்ணிடலாம்” என தன்யா சொன்னதை உடனே மறுத்தான் ஆதி.
“நோ! நம்ம புதுசா ஏதாவது செய்யணும், அதுதான் ஜட்ஜஸ இம்ப்ரெஸ் பண்ணும்! தீப்தி போய் அதையே பாடுனா, அவங்களுக்கு ஸ்பெஷலா எதுவும் தெரியாது…” என்றான்.
“இப்ப என்ன சீனியர் பண்ணப்போறோம்?”
“லாஸ்ட் ரவுண்ட் ஜி! இது போச்சுன்னா அவ்வளோதான்”
“இந்த முறை வின் பண்ணிடலாம்ன்னு ரொம்ப ஆசையா இருந்தேன்”
பலரும் பலவாறு புலம்ப, மைக்கில் அவர்களின் கல்லூரி பெயர் ஒலிக்கப்பட்டது.
தீப்தி முழுதாய் கலங்கிப்போய், “ஐ கான்ட் டூ திஸ் எனிமோர் ஜி” என முழு பதட்டத்துடன் நிற்க, ஒரு தீர்மானத்துடன் மூச்சை இழுத்து விட்ட ஆதி, அருகே நின்றவனின் கையில் இருந்த கிட்டாரை வாங்கிக்கொண்டு மேடை ஏறினான்.
ஆதி மேடை ஏறியதுமே, அவன் ஜூனியர்ஸின் ஆட்டம் ஆரம்பமானது.
ஆதி அவன் பெயரை பதிந்துவிட்டு, மைக்கின் முன் சென்று நின்றான்.
கிட்டாரை எடுத்து அவன் இசை மீட்ட ஆரம்பிக்க, அவன் பின்னே டிஜிட்டல் ஸ்க்ரீனில் அறுபது நொடிகள் இயங்க ஆரம்பித்தது.
‘அப்னே கரம் கி கர் அடாயேன்….!!!
யாரா… ஹே யாரா….’ உச்சத்தானியில் முப்பது நொடிகளுக்கு நுணுக்கமான ஏற்ற இறக்கங்களோடு கிட்டாரை மீட்டிக்கொண்டே ஆதி பாட, அங்கே அவன் குரலில் திளைத்திருந்தனர்.
தன்யாவுக்கு படங்களில் வரும் ‘ஹீரோ’ போல தெரிந்தான் ஆதி.
முதல் முப்பது நொடிகளுக்கே அசந்தவர்கள், அடுத்த முப்பது நொடிகளில் கண்கள் விரிய, உதடு மூடாது மூச்சடைத்து தான் போயினர்.
உச்சஸ்தானியில் ஆரம்பித்த ஆதி, தாளம் மாறாமல், சுருதி நோகாமல்,
‘அப்னே கரம் கி கர் அடாயேன்….
கர் தே இதர் பி துநி…கா…ஹேன்…’ என ஸ்ரேயா கோஷல் போல பிசிறின்றி பெண்குரலில் பாட, கைதட்டல் காதை பிளந்தது அங்கே.
[the_ad id=”6605″]
தீப்தி பெருத்த ஆச்சர்யத்துடன், “ஹொவ் கேன் ஹி சிங் இன் டூயல் வாய்ஸ்?” என வாயை பிளக்க, அருகே நின்று ஆரவாரமாய் கைத்தட்டிக்கொண்டிருந்த அவள் சீனியர் ஒருத்தி,
“ஆதி சார், அதுல தான் ஸ்பெஷலிஸ்ட்டே!!!” என்றாள் பெருமிதமாய்.
பாடி முடித்தவன் மேடை விட்டு இறங்கிய பின்னும் கரகோஷம் அடங்கியபாடில்லை.
‘ஜஸ்ட் அ மினிட்’ சுற்றை வென்றதோடு ஓவரால் ட்ராப்பி’யை ஆதியின் கல்லூரி அள்ளிக்கொண்டு போக, ஆதியிடம் ‘ஒன்ஸ் மோர்’ கேட்டு அவனை மீண்டும் இருகுரலில் பாட வைத்து கேட்டுவிட்டே அங்கிருந்து அனுப்பினர்.
அடுத்து வந்த நாட்கள் எல்லாம், தன்யாவுக்கு பெருமை தாளவில்லை. அவனை எல்லோரும் புகழ்ந்து பேசும்போதெல்லாம் அவன் ‘என்னவன்’ என்ற கர்வம் மேலெழுந்தது. இந்த போட்டி நடந்து முடிந்த பிறகு புதியதாய் பலரும் அவனை தேடி தேடி வந்து பேச, குறிப்பாய் பெண்கள் அவனிடம் பேசுவதை கண்டாலே அவள் முகம் வாடிவிடும்.
‘இதற்குமேல் தாமதிக்ககூடாது’ என்று திடீரென ஓர் நாள் முடிவெடுத்தவள், தைரியமாய் ஆதியின் வகுப்புக்கே சென்று, “உங்ககிட்ட நான் பெர்சனலா பேசணும், ‘டெர்ரேஸ்’ வாங்க” என அத்தனை பேர் முன்னும் அழைக்க, திகைத்து தான் போனான் ஆதி.
அந்த நீண்ட ஆளில்லா மொட்டை மாடியில் அவனும் அவளும் மட்டுமே!!!
ஆதி, “லூசா நீ? அத்தனை பேர் முன்னாடி வந்து என்னை தனியா கூப்பிடுற? என்ன நினைப்பாங்க எல்லாரும்?”
தன்யா வெகு சாதாரணமாய், “என்னை நினைப்பாங்க? உங்களுக்கும் எனக்கும் சம்திங் சம்திங்ன்னு நினைப்பாங்க” என சொல்ல, ‘அடிப்பாவி’ என வாயை மூடி நின்றுவிட்டான் ஆதி.
“ஆமா சீனியர்! எனக்கு எல்லா சிம்ப்டம்ஸும் உங்க மேல லவ்வுன்னு தான் சொல்லுது” என்றாள்.
“அப்படி என்னம்மா சிம்ப்டம்ஸ்?” ஆதி வியந்த தொனியில் கேட்டதும், வெட்கமாய் சிரித்தவள், “இப்போ எல்லாம் எனக்கு உங்க நினைப்பாவே இருக்கு, உங்களை பார்த்துட்டே இருக்கனும்ன்னு தோணுது! சாப்பிடவே பிடிக்கல! குளிச்சுட்டு இருக்கும்போதே, பாதில வெளில வந்துடுறேன்! அந்த அளவுக்கு உங்க நினைப்பு தான்!” என அவன் நிழலை பார்த்துக்கொண்டே அவள் சொல்ல,
“டவல் கட்டிருப்ப தானே?” என இடக்காக கேட்டான் ஆதி.
“ப்ச்… ஜீ……ஈஈஈ….!!!!” தன்யா காலை தரையில் உதைத்துக்கொண்டு வெட்கமும் சின்ன கோபமும் போட்டிப்போட சிணுங்க, அதை கண்டு சிரித்த ஆதி,
“லுக் தன்யா! உனக்கு வந்துருக்கிறது லவ்ன்னு இப்போதைக்கு சொல்ல முடியாது! ஏன்னா நீ சின்ன பொண்ணு! காலேஜ்ல ‘ஹீரோ’ பிகர்ல ஒருத்தனை பார்த்ததும் இயல்பா வர ‘க்ரஷ்’ தான் இது!!! மனசை குழப்பிக்காம படிப்பை முடி! மத்ததை அப்புறம் பாக்கலாம்” என்று அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.
அவள் பேசும்முன்னே, காத்திராமல் திருப்பி நடப்பவனை கண்டு சினம் எழுந்தாலும், அவன் பின்னூடே ஓடியவள்,
“நான் ஒன்னும் குழந்தை இல்லை! ‘க்ரஷ்’ எது? ‘லவ்’ எது?ன்னு எனக்கு தெரியும்!!!” என்றாள்.
நடையை நிறுத்தி அவளை ஒரு பார்வை பார்த்த ஆதி, “நீ லவ் பண்ணலாம்! ஆனா எனக்கு லவ் இல்லை” என சொல்லிவிட்டு மீண்டும் நடக்க, அவன் பின்னே சென்றவள், “பொய் சொல்லாதீங்க! உங்களுக்கு என்னை ரொம்ப பிடிக்கும்” என்றாள் உறுதியாய்.
“அப்கோர்ஸ்! ஐ லைக் யூ!” என்றவன், “பட் ஆஸ் அ பிரண்ட்” என்றான் அழுத்தமாய்.
“பொதுவா பொண்ணுங்க தான் இப்படி சொல்லுவாங்க!!!”
ஆதி, “இந்த வசனம் பொண்ணுங்களுக்குன்னு எழுதி வச்சுருக்கா என்ன?”
“ப்ச்! முடிவா என்னதான் சொல்றீங்க?”
படிகளில் வேகமாய் இறங்கியவன், “லவ் வேண்டாம்!!!” என்றான் திடமாய்.
“நீங்க ஓகே சொல்லலன்னா, நான் ஊருக்கே சொல்லுவேன்!!!”
“சொல்லிக்கோ” என்ற ஆதி நிற்காமல் அவள் கண் விட்டு மறைந்துவிட்டான்.
மூன்று தளங்களின் படிகளை வேகவேகமாய் கடந்தான் ஆதி!
‘இந்த பிசாசு இப்படி பட்டுன்னு லவ்வை சொல்லும்ன்னு நினைக்கவே இல்லையே!?
என்மேல இருக்கிறது லவ் தான்னு அவளுக்கே தெளிவா புரியட்டும்! ஏதோ அவசரத்துல முடிவெடுத்துட்டோம் பின்னாடி அவ பீல் பண்ணக்கூடாது!!! கொஞ்சம் விட்டுப்பிடிக்கலாம்’ என எண்ணிக்கொண்டே அவன் தரைத்தளம் தாண்டி நடக்க,
“சீனியர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்……….!!!!!!” என அகண்ட குரல் அவன் செவியை சேர்ந்தது.
அவன் சுதாரித்து குரல் வந்த திக்கை பார்க்கும்முன், மீண்டும், “சீனியர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்….” என அலறியது அக்குரல்.
கிட்டத்தட்ட கால்வாசி கல்லூரி அந்த மைதானத்தில் தான் ‘இடைவேளை’ நேரத்தில் இருந்தது. அத்தனை பேரின் கவனத்தையும் கலைக்கும்படி அதிர்ந்தது தன்யாவின் “சீனியர்” என்ற அலறல்.
ஆதி விதிர்த்து போய் குரல் வந்த திக்கை பார்க்க, மொட்டை மாடியில் இருந்து கீழ்நோக்கி கவிந்தபடி, அடித்தொண்டையில்,
“சீனியர்ர்ர்ர்ர்ர்….. ஐ…. லவ்…….யூ….” என கத்திக்கொண்டிருந்தாள் தன்யா. தலையில் கைவைத்து நின்றுவிட்டான் ஆதி.
“ஹைய்யோ…. வாவ் மச்சி!!! செம்மடா! அப்புறம் என்னடா ஆச்சு????” என அதிஆர்வமாய் கதைக்கேட்டான் கோகுல்.
“வேற என்ன, அடுத்த பத்து நாளுக்கு அவளை காலேஜ்ல இருந்து சஸ்பென்ட் பண்ணிட்டாங்க” என ஆதி சிரிக்க, அவன் சிரிப்பு கோகுலையும் உடனே தொத்திக்கொண்டது.