என் காதல் கனா 15
சுஜினியின் கண்கள் சதீஷின் முகத்தை அளவெடுக்கத் துவங்கியிருந்தன. தீட்சன்யமான கண்களை சதீஷின் நீல ஃப்ரேம் கண்ணாடி சிரைபடுத்தியிருக்க, கூரான நாசியின் கீழ் அழுந்தப் படிந்த உதடுகள். அதன் மேல் அளவான மீசை. இரட்டைப் பிளவு கொண்ட முகாவாய்கட்டை என சுஜினி சதீஷின் முகத்தின் அனாட்டமியை மனதில் பதிந்து கொண்டிருக்க, சதீஷின் பேச்சு சட்டென தடைபட்டு நின்று போனதை அப்போது தான் கவனித்தாள்.
சதீஷிற்கும் சுஜினியின் மனமும் தன் ஆசைகளும் புரிந்து தான் இருந்தது. ஆனால் அதைவிடவும், “விவேக்”கின் மனம் நன்றாக புரிந்துவிட்டிருந்தபடியால், இந்த எண்ணத்தை பெரியதாக வளரவிடக்கூடாது என்பதில் தெளிவாக இருந்தான்.
“கொஞ்ச நேரம் ப்ரேக் எடுத்துக்கலாமா?”என வினவியவனிடம் தலை அசைத்தாள் சுஜினி. கைப்பையில் இருந்த தண்ணீர் பாட்டிலை எடுத்து சதீஷிடம் நீட்டினாள். வாங்கி மடமடவென சட்டை நனைய குடித்தவனை கண்கள் சிமிட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
“சோ”என்றான் தண்ணீரை குடித்து பாட்டிலின் மூடியை திருகியபடிக்கு. “சோ,”என்றாள் சுஜினியும் என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல்.
“நீ தப்பா நினைக்கலைன்னா உன்னை ஒன்னு கேட்கலாமா?…ஒன்னு இல்லை ரெண்டு விஷயம் கேட்கணும்…இஃப் யு டோண்ட் மைண்ட்..” என்றான் சுஜினியிடம்.
“ம்ம்ம் தாரளமா கேட்கலாம்…. ஆனா உண்மையான பதில் சொல்லணும்னு அவசியம் இல்லையே…இன்ஃபாக்ட் சொல்லறதும் சொல்லாததும் கூட என்னோட இஷ்டம்”என்று சுஜினி சிரிப்பு மாறாமல் கூறிய பதிலை, ஒற்றை புருவத்தை தூக்கி ரசிப்புடன் பார்த்தான் சதீஷ்.
“நிஜம்மாவே உனக்கு ஷேர்ஸ்ல இன்டிரெஸ்டா…இல்ல….”என்று சொல்ல வந்ததை சொல்லாமல் இழுத்தான்.
“இல்ல….மேல சொல்லுங்க”
[the_ad id=”6605″]
“இல்ல…..எங்கிட்ட பேச ஒரு சாக்குன்னு….”என்று பேசிக்கொண்டிருந்தவனை இடைமறித்தவள், “ஹலோ ஹலோ….கம் டு எர்த்…. இங்க எல்லாரும் உங்ககிட்ட பேச வகைதொகையா காரணம் தேடிட்டு இருக்காங்கன்னு நினைப்பா உங்களுக்கு….ரொம்ப ஓவர்ராத்தான் உங்களைப் பத்தி நினைச்சுக்கறீங்க”
“ஹ ஹ ஹ…சும்மா கேட்டேன்…ஜஸ்ட் என்ன பதில் சொல்லறேன்னு பார்க்கலாம்னு….சரி, உண்மையா சொல்லு, ஷேர்ஸ்ல எப்படி இன்டிரெஸ்ட்? மோஸ்ட்லி பொண்ணுகளுக்கு இந்த மாதிரிலாம் ஃபினான்ஸ்ல இன்டிரெஸ்ட் இருக்காது…”
“நீங்க பார்த்த பழகுன பொண்ணுகளுக்கு வேணா இல்லாம இருக்கலாம்…எல்லா பொண்ணுகளையும் ஒரே மாதிரி எடைப்போடக் கூடாதில்ல…”என்றாள் ஸ்டைலாக தோளை குலுக்கியபடிக்கு.
“கரெக்ட்..கரெக்ட்…மை மிஸ்டேக்…. சோ, சொல்லு, எப்படி இந்த இன்டிரெஸ்ட்?”
“அது வந்து….எனக்கு கொஞ்சம் ரிஸ்க் எடுக்க பிடிக்கும்னு வைங்களேன்…என்னோட ஃப்ரெண்ட் ஒருந்தி இருக்கா, மைதிலின்னு. அவ அப்பா ஷேர் டிரேடிங் பண்ணுவார். நிறைய சம்பாரிச்சார்.”
“ம்ம்ம்.. அப்பறம்..”
“நிறைய இழந்தும் போனார். ஆனா, டிரேடிங் பண்ணறப்போ அவர் முகத்தில் இருக்கற அந்த சந்தோஷம், அது ஒருவிதமான அடிக்ஷன் இல்ல….ஒரு அற்றினலின் ரஷ்…ஐ லவ்ட் இட்…மைதிலி வீட்டுக்கு நான் போறப்போலாம் நான் அவ அப்பாட்ட இதுபத்தி டிஸ்கஸ் பண்ணுவேன். இன்ஃபாக்ட் என்னோட ஆர்வத்தைப் பார்த்து எனக்கு டிமேட் அக்கவுண்ட் ஓபன் பண்ணி, ஆயிரம் ரூபாய் இன்வெஸ்ட் பண்ணக் குடுத்தார்.”
“ஓ, நைஸ்…. என்ன பண்ண அந்த ரூபாய?”
“அவர்கிட்டயே டிப்ஸ் கேட்டு, அவர் சொன்னபடி லாங்க டர்ம் இன்வெஸ்மெண்டா போட்டேன்…எஸ்.பி.ஐ ஷேர்ஸ்ல….”
“ஓ, சூப்பர்…. சோ, காலேஜ் படிக்கற நாலு வருஷமும் இதே வேலையாத்தான் இருந்திருக்கியா?”
“நாலு வருஷமா? அப்போ மீதி?”
“மீதின்னா? ஆக்ட்சுவலா எந்த வயசில இருந்து ஷேர் டிரேடிங் பண்ணற?” என்று சதீஷ் அதிக ஆர்வத்துடன் வினவ, கண்களை குறுக்கிக் கொண்டு கைவிரல்களால் கணக்கிட்டவளிடம்,
“அவ்வளோவா? அப்போ உனக்கு என்ன ஒரு பதினாலு பதினஞ்சு வயசு தான இருக்கும்…”
“ம்ம்ம்ம்”என்று தலையசைத்துவிட்டு, “என்னோட நையந்த் ஸ்டேண்டர்ட்ல இருந்து…. மைதிலி அப்பா, ஒரு நாள் விளையாட்டா எனக்கும் அவளுக்கும் ஷேர் பத்தி சொன்னாரு. ரிலையன்ஸ் கம்பெனி என்ஸாம்பிள் காமிச்சு அழகா புரியவச்சாரு…”
“புரிஞ்சதா?”
“அவர் சொன்னப்போ கொஞ்சம் புரிஞ்சது…ஆனா “குரு”படம் பார்த்து, ஜெஃப்ரி ஆர்ச்கரோட “கேன் அண்ட் ஏபில்” நாவல் படிச்சுன்னு நானா கொஞ்சம் கத்துகிட்டேன்.. மைதிலி அப்பா நிறைய கைட் பண்ணாரு..”
“ஓ…சுப்பர்… அப்பறம் என்ன ஆச்சு…”
[the_ad id=”6605″]
“அவரோட ஹெல்ப்ல கொஞ்சம் லாபம் கூட பார்த்தேன். என்னோட ஆயிர ரூபாய் பணம், ஆறு மாசத்தில மூவாயிரமா மாறினதைப் பார்த்தப்போ பூரிச்சு போய் அம்மாக்கு புடவை எல்லாம் வாங்கினேன்…அவ்வளோதான், ஃபினிஷ்….. அம்மா அன்னைக்கு என்னை அடிச்சமாதிரி என்னைக்குமே அடிச்சதில்லை…தோ, நெத்தியில இந்த தழும்பு இருக்கே…” என தன் முகவாயை அவன் அருகே கொஞ்சம் திருப்பி அவனிடம் காட்ட, சதீஷ் பட்டென தன் முகத்தை பின்னுக்கு இழுத்துக் கொண்டான்.
சதீஷின் இந்த திடுக்கிடலை பேச்சு ஆர்வத்தில் சுஜி கவனிக்கவில்லை. அவள் பாட்டில், “அம்மா அடிச்சு, நான் கதவில மோதினப்போ ஏற்பட்டது… இது சூதாட்டம்…இந்த பணம் நமக்கு வேண்டாம்னு பிடிவாதமா அந்த காசை கோவில் உண்டியல்ல போடவச்சுட்டாங்க….” என்று கண்களின் மேல் புருவத்தின் மத்தியில் இருந்த அந்த தழும்பை தடவி விவரித்தாள்.
ஏற்ற இறக்கங்களுடன் அவள் பேசியதைக் கேட்ட சதீஷிற்கு சிரிப்பு எழுந்தது. ஒரு நொடி மனதில் தோன்றிய படபடப்பை சிரித்து மறைத்துக் கொண்டான். சுஜினியுடன் சேர்ந்து கலகலவென நகைத்தவன், “அப்பறம்..என்னாச்சு…”என்றான் ஆர்வத்துடன்.
“அப்பறம், அம்மா மைதிலி வீட்டுக்குப் போகவிடலை. உழைச்சு சம்பாரிக்கறப்போ உனக்கு பிடிச்சமாதிரி உன் காசை செலவு செஞ்சுக்கலாம். அடுத்தவங்க காசில உன் ஆசைகளை நிறைவேத்தப் பார்க்காதன்னு ஸ்டிரிக்டா சொல்லிட்டாங்க…அத்தோட என்னோட ஷேர்மார்க்கெட் சூரியன் லைட்டா மலைக்குப் பின்னால போய் மறஞ்சுகிச்சு…”
“ஓ, இப்போ, கைல நாலு காசு பார்க்கவும், சூரியன் மெல்ல வெளிய எட்டிப்பார்க்குதாக்கும்”
“எக்ஸாட்லி…..” என்றவள்,”அதுவுமில்லாம, நான் ஷேர் டிரேடிங்க பண்ணி ரொம்ப வருஷம் ஆகிடுச்சு…இப்போ டர்ம்ஸ் அண்ட் நார்ம்ஸ் மாறி இருக்கலாம். அதெல்லாம் தெரியாம இறங்க விருப்பம் இல்லை…”
“குட்…இண்வெஸ்ட்மெண்ட் நல்ல விஷயம் தான்…ஆனா, பேங்கல ஃபிக்ஸட் மாதிரி சேஃபா போடாமா, ஷேர் கொஞ்சம் ரிஸ்க்கி இல்லையா…”
“கண்டிப்பா ரிஸ்க்கி தான்..யார் இல்லைன்னு சொன்னா? அந்த ரிஸ்க்லதான திரில் இருக்கு….சீ, சத்தீஷ், நான் கொஞ்சம் ரிஸ்க் எடுக்கற டைப் தான், அதுவுமில்லாம இந்த வயசில காசு தொலைக்கறது பெரிய விஷயமா தெரியாது சத்தீஷ்…கொஞ்சம் வயசாச்சுன்னு வை, அப்பறம் ஷேர்ஸ், ரிஸ்க்குங்கற எண்ணம் தானாவே எனக்கு வந்துடும்” என்றாள்.
கண்களை குறுக்கிக் கொண்டு சுஜி நக்கலாகச் சிரிக்க, “அப்போ எனக்கு வயசாயிடுச்சுன்னு சொல்லறியா?” என்றவன் மெல்ல சிரித்தான். சுஜினி தன்னிடம் உரிமையாக பேசுவது மிகவும் பிடித்திருந்தது. அதைவிடவும், சதீஷ் என்ற பெயரை சத்–தீஷ் என்று இரு சொற்களாகப் பிரித்து, அழுத்தம் திருத்தமாக உச்சரித்ததும் பிடித்திருந்தது.
“அடிங்க” என்று சட்டென்று கைகள் நீள, சுஜினியின் தலையில் குட்டியிருந்தான். சுஜினி ஏதேணும் தவறாக நினைத்துக் கொண்டாளோ என நாக்கை கடித்துக் கொண்டான். ஆனால் சுஜினி சதீஷை ஒரு அளவிடும் பார்த்துவிட்டு மெல்லமாக சிரித்த பின் தான் சதீஷிற்கு அப்பாடா என்றிருந்தது.
“ஃபைன்…உன் பணம், உன்னோட இஷ்டம்…ஆனா, கஷ்டப்பட்டு சம்பாரிக்கற….கொஞ்சம் சேர்ஃபுல்லா இருக்கமாலேன்னு சொன்னேன்…மத்தபடிக்கு எனக்கும் ஷேர்ஸ்ல ரொம்ப இண்டிரெஸ்ட்…”
“ரியலி…சூப்பர்…நான் இப்போ இன்வெஸ்ட் பண்ணப் போறது என்னோட டிப்ஸ் காசை மட்டும் தான், சத்தீஷ்… இந்த ஊர்ல டிப்ஸ் எவ்வளோ ஜாஸ்தி வைக்கறாங்க தெரியுமா? குட் பீப்பிள்…சம்பளம் என்னோட மத்த செலவுகளைப் பார்த்துக்குது…டிப்ஸே என் ரெண்டு நாள் சம்பளம் அளவுக்கு வருது… சோ, அந்த காசில எனக்கு பிடிச்ச விஷயத்தை செய்யனும்னு நினைக்கறேன்..அதுல ஒன்னும் தப்பில்லையே..”
“நிட்சயமா இல்லை….”
“சுப்ப்பர்ர்ர்..”என்று சதீஷி பதிலைக் கேட்டு மகிழ்ந்தவள், ஹை ஃபைவ் வைக்க கையை உயர்த்த, கூச்சம் பாராமல் சுஜினியின் கையை தட்டினான். இருவரும் கலகலவென நகைத்துக் கொண்டனர். விவேக்குடன் பேசும் போது ஏற்படும் தயக்கம் சதீஷிடம் இல்லாததை நினைக்கும் போது சுஜினி மகிழ்ச்சியாக உணர்ந்தாள்.
விவேக்கிடம் கேட்ட கேள்விகளுக்கு மட்டும் பதில் சொல்லுவாள். அதிலும் ஒன்று இரண்டு வார்த்தைகள் சேர்ந்தார்போல் பேசினாலேயே, விவேக் மகிழ்ந்து போவான். அதிகம் சலுகைகள் எடுத்துக் கொள்வான்.
வார்த்தைகளின் நடுவே”சுஜிம்மா, சுஜி”என்று உரிமை எடுத்துக் கொண்டு பேசத் துவங்கிவிடுவான். அதற்கு பயந்து கொண்டே சுஜினி பேச்சு வளர்ந்துக் கொள்ள மாட்டாள். ஆனால் இன்று சதீஷுடன் பேசும் போது இந்த தயக்கங்கள் எதுவும் தோன்றவில்லை. அதேபோல் சதீஷ் அத்துமிறாமல் கண்ணியமாகத்தான் பேசினான்.
[the_ad id=”6605″]
அதற்காக விவேக் கண்ணியமாக பேசவில்லை என்று அர்த்தமாகாது. விவேக் பேசுவதில் அதிகபடியான உரிமை வெளிப்படும். ஆனால் சதீஷ் தன்னுடைய இடத்தை உணர்ந்து நடந்து கொண்டான். இருவரும் சிறிது நேரம் சுற்றுப்புறத்தை வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டு அமர்ந்திருக்க,”சோ, ரெண்டு விஷயம் கேட்கணும்னு சொன்னீங்க…இன்னொன்னு என்ன?”
“ஊ..அதுவா…அது…அன்னைக்கு ஏர்ப்போர்டில…”
“ஏர்ப்போர்ட் விஷயமா…அதை நான் அப்பவே மறந்திட்டேன்…அதுக்காக ஸாரிலாம் கேட்க வேண்டாம்….நோ ஃபார்மாலிட்டீஸ்…”
“என்ன? ஸாரியா? நான் என்ன தப்பு பண்ணேன்…சாரி கேட்க…”என்று சதீஷ் முகத்தை சீரியஸாக வைத்துக் கொண்டு கேட்க, சுஜினி அன்றைய காலையில் இருந்து உடனிருந்த மகிழ்ச்சியான மனநிலை மாறி, கடுப்பானாள். “கர்ர்ர்ர்ர்ர்…” என்று பற்களைக் கடித்தவளின் முகமாற்றத்தை கவனித்தவன்,”உங்க அம்மாகிட்ட இன்னும் டீசண்டா பேசியிருக்கலாம் தான்..”என்று மட்டும் கூறி நிறுத்தினான். சுஜினிக்கு சமாதானமாகவில்லை.
“அதைவிடவும் பேசாம இருந்திருக்கலாம்”என்று பதிலடி கொடுத்தாள். சுஜினியை கூர்மையாகப் பார்த்தவன், பதில் பேசாமல் வாயை இறுக்க மூடி, உதடுகளை இறுக்க பூட்டுவது போல் நடித்து, சாவியை தூர எறிவது போல் சைகை செய்யது சூழ்நிலையை லகுவாக்கினான். சுஜினிக்கு சதீஷின் சகஜமாக்கும் முயற்சி புரிந்து மெல்லமாக புன்னகைத்தாள். “சோ, ஏதோ கேட்க வந்தீங்களே…”என்று வேறு டாபிக் மாற்றி பேசினாள்.
“ஓ..யா….அன்னைக்கு ஏர்ப்போர்டில நீ என்னை, சதீஷ் பரந்தாமன்னு என் முழு பேர் சொல்லி கூப்பிட்ட…உனக்கு எப்படி என் முழு பேர் தெரியும்? என் குலோஸ் ஃப்ரெண்ட்ஸ்க்கு மட்டும் தான் அந்த பேர் தெரியும்? உனக்கு எப்படி”
“ஓ…அதுவா…”என்று கூறிய சுஜினி ,பதில் சொல்லாமல் எழுந்து நின்று கொண்டவள், இருகால்களையும் ஒன்றாக சேர்ந்தி நிறுத்தி, வலது கையை தோளின் அளவிற்கு உயர்த்திக் கொண்டு, “இந்தியா இஸ் மை கண்டிரி….ஆல் இந்தியன்ஸ் ஆர்…ஆல் இந்தியனல் ஆர்…….ஐ லவ் மை கண்டிரி” என்று சத்தமான குரலில் கத்தினாள். பார்க்கில் நடந்து கொண்டிருந்த சிலர், சுஜினியை விசித்திரமாக பார்க்க, சுஜினி அதை சட்டை செய்யாமல் ப்லெட்ஜ் சொல்லிய வாக்கில் நின்றிருந்தாள்.
சுஜினியின் செய்கையைக் கண்ட சதீஷ் கலகலவென நகைத்தான். கொஞ்சம் புரிவது போல் இருந்தது. “சோ, நீ எஸ்.ஏ.வில தான் படிச்சியா? நான் உன்னை பார்த்ததேயில்லை..எந்த செட்?”
“ம்ம்ம்ம்….ஆமா…உங்க ஸ்கூல் தான்…உங்களை விட இரெண்டு வருஷம் ஜூனியர்….நீங்க ஸ்கூல் பியூப்பிள் லீடரா இருந்ததால ப்ரேயர்ல உங்களை பார்த்திருக்கேன்….ஆனா, உங்களை விடவும் உங்க ப்ளெட்ஜ் தான் ரொம்ப ஃபேமஸ்…. எப்பவுமே “ஆல் இந்தியன்ஸ் ஆர் ப்ரதர்ஸ் அண்ட் சிஸ்டர்ஸ் சொல்லமாட்டீங்கள்ள….”
“ஹ ஹ ஹ….ஆமா… அது அதுவந்து சும்மா….”
“எ, சும்மான்லாம் சொல்லாதீங்க….”கிரேஸ்”அக்காவுக்காகத் தானே அப்படி சொல்லமாட்டீங்க?”
“கிரேஸ் பத்திலாம் உனக்குத் தெரியுமா?”
“பின்ன, உங்க லவ் தான் ஸ்கூல் ஃபேமஸ் ஆச்சே….ஐ மீன் உங்க ஒன் சைட் லவ்… எங்க கிளாஸ் பசங்க பேசிக்குவாங்க…”
“ம்ம்ம்ம்….. அது சும்மா…அப்போ எங்க கிளாஸ் பசங்க எல்லாருக்குமே கிரேஸ் மேல ஒரு கிரேஸ்…எனக்கு கொஞ்சம் ஜாஸ்தியா…ஆனா அந்த ஒரு லைன் சொல்லாம இருக்க நான் பட்ட பாடு, வாங்கின பனிஷ்மெண்ட் எனக்குத் தான் தெரியும்…ஏதோ, நல்லா படிக்கற பையன்னு நினைச்சு கொஞ்ச நாள் கண்டுக்காம விட்டாங்க…”
“O”
“ஆனா என்னாச்சு, எங்க கிளாஸ் பையன் ஒருத்தன், என் மேல இருந்த காண்டுல மிஸ்கிட்ட போட்டு குடுத்துட்டான்…செம ஏறு ஏறுனாங்க..பேரண்ட்ஸ்ட சொல்லிடுவோம், பப்ளிக் பிராக்டிகல்ல ஃபுல் மார்க் போட மாட்டோம், ஹால் டிக்கெட் தரமாட்டோம், காண்டக்ட் சர்டிவிஃபேட்ல பேட் ரிமார்க் போற்றுவோம்… அப்படி இப்படின்னு செமையா மிரட்டினாங்க..”
“ஓ,,,,அப்பறம் என்னாச்சு?”
“அப்பறம் என்ன? கைல கால்ல விழுந்து, ஆயிரம் சாரி சொல்லி, அப்பாவி மாதிரி முகத்தை தொங்க போட்டுகிட்டு நின்னு ஒருவழியா நான் படிச்சு முடிக்கறதுகுள்ள..அதுலையும் அந்த மேத்ஸ் மிஸ் இருக்கே….அப்பாபா….என்னை ஒரு கொலை குற்றவாளி மாதிரியே நடத்தினாங்க….அவ இருக்கற டைரென்ஷன்ல நான் சும்மா திரும்பி பார்த்தாக்கூட”சத்தீஷ் வாட் ஆர் யு டூயிங்க?னு கத்துவாங்க…ரெஸ்டிரெயினிங்க ஆடர் வாங்காதது தான் பாக்கி”என்று கன்னங்கள் சிவக்க சிரிக்கத் துவங்கினான்.
“இப்போ கிரேஸ் அக்கா எங்க இருக்காங்கன்னு தெரியுமா? ஐ மீன் காண்டாக்ட் இருக்கா?” என்றாள் சுஜி வெகு ஆர்வமாக.
“ம்ம்ம். ஏன் தெரியாம? ஃபேஸ்புக்ல இருக்காளே…கல்யாணம் ஆகி சவுதிலயோ, ஓமன்லையோ இருக்கான்னு நினைக்கறேன்….போஸ்ட் போடறப்போ லைக் கமெண்ட் போடுவேன்…” என்றவனின் முகத்தில் அந்த பள்ளி பருவ கிரஷ் எல்லாம் துளியும் இல்லை. ஏன் இவனெல்லாம் ஒரு பெண்ணின் பின்னால் சுற்றுவான் என சுஜினியால் கற்பனை செய்துகூட பார்க்க முடியவில்லை.
எதற்கெடுத்தாலும் முசுடு போல் பதில் சொல்லிக் கொண்டு, உர்ரென்று முகத்தை வைத்துக் கொண்டு திரியும் சதீஷை எந்த பெண் நெருங்கி பேச பழக இயலும் என்று எண்ணும் போதே, “ஏன், இவ்வளோ நேரம் எங்கிட்ட நல்லாத்தானே பேசிட்டு இருக்கான்….”என்ற பதிலும் உடன் எழுந்தது.
“என்ன அப்படி ஒரு யோசனை….. இந்த மூஞ்சியெல்லாம் பார்த்தா லவ் பண்ணறது மாதிரி தெரியலையேன்னு யோசிக்கறியா?”என சுஜினியின் மனதில் தோன்றியதை துல்லியமாக கேள்வியாக வினவியவனிடம், முதலில் இல்லை இல்லை என்று அவசரமாக தலையசைத்து, அதையே ஆமாம் என்பது போல் மாற்றி ஒரு வட்டமாக தலையாட்டியவளின் தலையை செல்லமாக மீண்டும் தட்டி சிரித்தான் சதீஷ்.
அவன் இயல்பாக தலையை தட்டுவதையும், அதற்கு மறுபேச்சில்லாமல், சுஜினி சிரித்துக் கொண்டிருப்பதையும், வாக்கிங் சென்று முடித்து திரும்பியிருந்த விவேக்கின் கண்கள் நிறைய எரிச்சலுடன் பார்த்தன.